මෙම සුත්‍ර දේශනාවේ සිංහල පරිවර්තනයට මෙතැනින් පිවිසෙන්න
සිංහල පරිවර්ථනය සදහා font මෙතැනින් ලබාගන්න
383. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා සාවත්‌ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්‌ඩිකස්‌ස ආරාමෙ. තෙන ඛො පන සමයෙන අනාථපිණ්‌ඩිකො ගහපති ආබාධිකො හොති දුක්‌ඛිතො බාළ්‌හගිලානො. අථ ඛො අනාථපිණ්‌ඩිකො ගහපති අඤ්‌ඤතරං පුරිසං ආමන්‌තෙසි – ‘‘එහි ත්‌වං, අම්‌භො පුරිස, යෙන භගවා තෙනුපසඞ්‌කම; උපසඞ්‌කමිත්‌වා මම වචනෙන භගවතො පාදෙ සිරසා වන්‌දාහි [වන්‌දාහි එවඤ්‌ච වදෙහි (සබ්‌බත්‌ථ) අඤ්‌ඤසුත්‌තෙසු පන නත්‌ථි] – ‘අනාථපිණ්‌ඩිකො, භන්‌තෙ, ගහපති ආබාධිකො දුක්‌ඛිතො බාළ්‌හගිලානො. සො භගවතො පාදෙ සිරසා වන්‌දතී’ති. යෙන චායස්‌මා සාරිපුත්‌තො තෙනුපසඞ්‌කම; උපසඞ්‌කමිත්‌වා මම වචනෙන ආයස්‌මතො සාරිපුත්‌තස්‌ස පාදෙ සිරසා වන්‌දාහි [වන්‌දාහි එවඤ්‌ච වදෙහි (සබ්‌බත්‌ථ) අඤ්‌ඤසුත්‌තෙසු පන නත්‌ථි] – ‘අනාථපිණ්‌ඩිකො, භන්‌තෙ, ගහපති ආබාධිකො දුක්‌ඛිතො බාළ්‌හගිලානො. සො ආයස්‌මතො සාරිපුත්‌තස්‌ස පාදෙ සිරසා වන්‌දතී’ති. එවඤ්‌ච වදෙහි – ‘සාධු කිර, භන්‌තෙ, ආයස්‌මා සාරිපුත්‌තො යෙන අනාථපිණ්‌ඩිකස්‌ස ගහපතිස්‌ස නිවෙසනං තෙනුපසඞ්‌කමතු අනුකම්‌පං උපාදායා’’’ති.
‘‘එවං, භන්‌තෙ’’ති ඛො සො පුරිසො අනාථපිණ්‌ඩිකස්‌ස ගහපතිස්‌ස පටිස්‌සුත්‌වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්‌කමි; උපසඞ්‌කමිත්‌වා භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදි. එකමන්‌තං නිසින්‌නො ඛො සො පුරිසො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘අනාථපිණ්‌ඩිකො, භන්‌තෙ, ගහපති ආබාධිකො දුක්‌ඛිතො බාළ්‌හගිලානො. සො භගවතො පාදෙ සිරසා වන්‌දතී’’ති. යෙන චායස්‌මා සාරිපුත්‌තො තෙනුපසඞ්‌කමි; උපසඞ්‌කමිත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං සාරිපුත්‌තං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදි. එකමන්‌තංනිසින්‌නො ඛො සො පුරිසො ආයස්‌මන්‌තං සාරිපුත්‌තං එතදවොච – ‘‘අනාථපිණ්‌ඩිකො, භන්‌තෙ, ගහපති ආබාධිකො දුක්‌ඛිතො බාළ්‌හගිලානො. සො ආයස්‌මතො සාරිපුත්‌තස්‌ස පාදෙ සිරසා වන්‌දති; එවඤ්‌ච වදෙති – ‘සාධු කිර, භන්‌තෙ, ආයස්‌මා සාරිපුත්‌තො යෙන අනාථපිණ්‌ඩිකස්‌ස ගහපතිස්‌ස නිවෙසනං තෙනුපසඞ්‌කමතු අනුකම්‌පං උපාදායා’’’ති. අධිවාසෙසි ඛො ආයස්‌මා සාරිපුත්‌තො තුණ්‌හීභාවෙන.
384. අථ ඛො ආයස්‌මා සාරිපුත්‌තො නිවාසෙත්‌වා පත්‌තචීවරමාදාය ආයස්‌මතා ආනන්‌දෙන පච්‌ඡාසමණෙන යෙන අනාථපිණ්‌ඩිකස්‌ස ගහපතිස්‌ස නිවෙසනං තෙනුපසඞ්‌කමි; උපසඞ්‌කමිත්‌වා පඤ්‌ඤත්‌තෙ ආසනෙ නිසීදි. නිසජ්‌ජ ඛො ආයස්‌මා සාරිපුත්‌තො අනාථපිණ්‌ඩිකං ගහපතිං එතදවොච – ‘‘කච්‌චි තෙ, ගහපති, ඛමනීයං, කච්‌චි යාපනීයං? කච්‌චි තෙ දුක්‌ඛා වෙදනා පටික්‌කමන්‌ති, නො අභික්‌කමන්‌ති; පටික්‌කමොසානං පඤ්‌ඤායති, නො අභික්‌කමො’’ති?
‘‘න මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්‌හා මෙ දුක්‌ඛා වෙදනා අභික්‌කමන්‌ති, නො පටික්‌කමන්‌ති; අභික්‌කමොසානං පඤ්‌ඤායති, නො පටික්‌කමො. සෙය්‍යථාපි, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, බලවා පුරිසො තිණ්‌හෙන සිඛරෙන මුද්‌ධනි [මුද්‌ධානං (සී. ස්‍යා. කං. පී.)] අභිමත්‌ථෙය්‍ය [අභිමන්‌ථෙය්‍ය (සී. පී.)]; එවමෙව ඛො මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, අධිමත්‌තා වාතා මුද්‌ධනි [ඔහනන්‌ති (ස්‍යා. කං.)] ඌහනන්‌ති [අධිමත්‌තා වාතා සීලං පරිකන්‌තන්‌ති (සී. ස්‍යා. කං.)]. න මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්‌හා මෙ දුක්‌ඛා වෙදනා අභික්‌කමන්‌ති, නො පටික්‌කමන්‌ති; අභික්‌කමොසානං පඤ්‌ඤායති, නො පටික්‌කමො. සෙය්‍යථාපි, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, බලවා පුරිසො දළ්‌හෙන වරත්‌තඛණ්‌ඩෙන සීසෙ සීසවෙඨං දදෙය්‍ය; එවමෙව ඛො මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, අධිමත්‌තා සීසෙ සීසවෙදනා. න මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්‌හා මෙ දුක්‌ඛා වෙදනා අභික්‌කමන්‌ති, නො පටික්‌කමන්‌ති; අභික්‌කමොසානං පඤ්‌ඤායති, නො පටික්‌කමො. සෙය්‍යථාපි, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, දක්‌ඛො ගොඝාතකො වා ගොඝාතකන්‌තෙවාසී වා තිණ්‌හෙන ගොවිකන්‌තනෙන කුච්‌ඡිං පරිකන්‌තෙය්‍ය; එවමෙව ඛො මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, අධිමත්‌තා වාතා කුච්‌ඡිං පරිකන්‌තන්‌ති. න මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්‌හා මෙ දුක්‌ඛා වෙදනා අභික්‌කමන්‌ති, නො පටික්‌කමන්‌ති; අභික්‌කමොසානං පඤ්‌ඤායති, නො පටික්‌කමො. සෙය්‍යථාපි, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, ද්‌වෙ බලවන්‌තො පුරිසා දුබ්‌බලතරං පුරිසං නානාබාහාසු ගහෙත්‌වා අඞ්‌ගාරකාසුයා සන්‌තාපෙය්‍යුං, සම්‌පරිතාපෙය්‍යුං; එවමෙව ඛො මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, අධිමත්‌තො කායස්‌මිං ඩාහො. න මෙ, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, ඛමනීයං න යාපනීයං. බාළ්‌හා මෙ දුක්‌ඛා වෙදනා අභික්‌කමන්‌ති, නො පටික්‌කමන්‌ති; අභික්‌කමොසානං පඤ්‌ඤායති, නො පටික්‌කමො’’ති.
385. ‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න චක්‌ඛුං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ චක්‌ඛුනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න සොතං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ සොතනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න ඝානං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ ඝානනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න ජිව්‌හං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ ජිව්‌හානිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න කායං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ කායනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න මනං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ මනොනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න රූපං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ රූපනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න සද්‌දං උපාදියිස්‌සාමි…පෙ.… න ගන්‌ධං උපාදියිස්‌සාමි… න රසං උපාදියිස්‌සාමි… න ඵොට්‌ඨබ්‌බං උපාදියිස්‌සාමි… න ධම්‌මං උපාදියිස්‌සාමි න ච මෙ ධම්‌මනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න චක්‌ඛුවිඤ්‌ඤාණං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ චක්‌ඛුවිඤ්‌ඤාණනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න සොතවිඤ්‌ඤාණං උපාදියිස්‌සාමි… න ඝානවිඤ්‌ඤාණං උපාදියිස්‌සාමි… න ජිව්‌හාවිඤ්‌ඤාණං උපාදියිස්‌සාමි… න කායවිඤ්‌ඤාණං උපාදියිස්‌සාමි… න මනොවිඤ්‌ඤාණං උපාදියිස්‌සාමි න ච මෙ මනොවිඤ්‌ඤාණනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න චක්‌ඛුසම්‌ඵස්‌සං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ චක්‌ඛුසම්‌ඵස්‌සනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න සොතසම්‌ඵස්‌සං උපාදියිස්‌සාමි… න ඝානසම්‌ඵස්‌සං උපාදියිස්‌සාමි… න ජිව්‌හාසම්‌ඵස්‌සං උපාදියිස්‌සාමි… න කායසම්‌ඵස්‌සං උපාදියිස්‌සාමි… න මනොසම්‌ඵස්‌සං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ මනොසම්‌ඵස්‌සනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න චක්‌ඛුසම්‌ඵස්‌සජං වෙදනං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ චක්‌ඛුසම්‌ඵස්‌සජාවෙදනානිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ , ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න සොතසම්‌ඵස්‌සජං වෙදනං උපාදියිස්‌සාමි… න ඝානසම්‌ඵස්‌සජං වෙදනං උපාදියිස්‌සාමි… න ජිව්‌හාසම්‌ඵස්‌සජං වෙදනං උපාදියිස්‌සාමි… න කායසම්‌ඵස්‌සජං වෙදනං උපාදියිස්‌සාමි… න මනොසම්‌ඵස්‌සජං වෙදනං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ මනොසම්‌ඵස්‌සජාවෙදනානිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
386. ‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න පථවීධාතුං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ පථවීධාතුනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න ආපොධාතුං උපාදියිස්‌සාමි… න තෙජොධාතුං උපාදියිස්‌සාමි… න වායොධාතුං උපාදියිස්‌සාමි… න ආකාසධාතුං උපාදියිස්‌සාමි… න විඤ්‌ඤාණධාතුං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ විඤ්‌ඤාණධාතුනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න රූපං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ රූපනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න වෙදනං උපාදියිස්‌සාමි… න සඤ්‌ඤං උපාදියිස්‌සාමි… න සඞ්‌ඛාරෙ උපාදියිස්‌සාමි… න විඤ්‌ඤාණං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ විඤ්‌ඤාණනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න ආකාසානඤ්‌චායතනං උපාදියිස්‌සාමි , න ච මෙ ආකාසානඤ්‌චායතනනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති . එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න විඤ්‌ඤාණඤ්‌චායතනං උපාදියිස්‌සාමි… න ආකිඤ්‌චඤ්‌ඤායතනං උපාදියිස්‌සාමි… න නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනං උපාදියිස්‌සාමි න ච මෙ නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
‘‘තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න ඉධලොකං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ ඉධලොකනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘න පරලොකං උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ පරලොකනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බං. තස්‌මාතිහ තෙ, ගහපති, එවං සික්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යම්‌පි මෙ දිට්‌ඨං සුතං මුතං විඤ්‌ඤාතං පත්‌තං පරියෙසිතං අනුපරියෙසිතං අනුචරිතං මනසා තම්‌පි න උපාදියිස්‌සාමි, න ච මෙ තංනිස්‌සිතං විඤ්‌ඤාණං භවිස්‌සතී’ති. එවඤ්‌හි තෙ, ගහපති, සික්‌ඛිතබ්‌බ’’න්‌ති.
387. එවං වුත්‌තෙ, අනාථපිණ්‌ඩිකො ගහපති පරොදි, අස්‌සූනි පවත්‌තෙසි. අථ ඛො ආයස්‌මා ආනන්‌දො අනාථපිණ්‌ඩිකං ගහපතිං එතදවොච – ‘‘ඔලීයසි ඛො ත්‌වං, ගහපති, සංසීදසි ඛො ත්‌වං, ගහපතී’’ති? ‘‘නාහං, භන්‌තෙ ආනන්‌ද, ඔලීයාමි, නපි සංසීදාමි; අපි ච මෙ දීඝරත්‌තං සත්‌ථා පයිරුපාසිතො මනොභාවනීයා ච භික්‌ඛූ; න ච මෙ එවරූපී ධම්‌මී කථා සුතපුබ්‌බා’’ති. ‘‘න ඛො, ගහපති, ගිහීනං ඔදාතවසනානං එවරූපී ධම්‌මී කථා පටිභාති; පබ්‌බජිතානං ඛො, ගහපති, එවරූපී ධම්‌මී කථා පටිභාතී’’ති. ‘‘තෙන හි, භන්‌තෙ සාරිපුත්‌ත, ගිහීනම්‌පි ඔදාතවසනානං එවරූපී ධම්‌මී කථා පටිභාතු. සන්‌ති හි, භන්‌තෙ, කුලපුත්‌තා අප්‌පරජක්‌ඛජාතිකා, අස්‌සවනතා ධම්‌මස්‌ස පරිහායන්‌ති; භවිස්‌සන්‌ති ධම්‌මස්‌ස අඤ්‌ඤාතාරො’’ති.
අථ ඛො ආයස්‌මා ච සාරිපුත්‌තො ආයස්‌මා ච ආනන්‌දො අනාථපිණ්‌ඩිකං ගහපතිං ඉමිනා ඔවාදෙන ඔවදිත්‌වා උට්‌ඨායාසනා පක්‌කමිංසු. අථ ඛො අනාථපිණ්‌ඩිකො ගහපති, අචිරපක්‌කන්‌තෙ ආයස්‌මන්‌තෙ ච සාරිපුත්‌තෙ ආයස්‌මන්‌තෙ ච ආනන්‌දෙ , කාලමකාසි තුසිතං කායං උපපජ්‌ජි. අථ ඛො අනාථපිණ්‌ඩිකො දෙවපුත්‌තො අභික්‌කන්‌තාය රත්‌තියා අභික්‌කන්‌තවණ්‌ණො කෙවලකප්‌පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්‌වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්‌කමි; උපසඞ්‌කමිත්‌වා භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං අට්‌ඨාසි. එකමන්‌තං ජ්‌ඨිතො ඛො අනාථපිණ්‌ඩිකො දෙවපුත්‌තො භගවන්‌තං ගාථාහි අජ්‌ඣභාසි –
‘‘ඉදඤ්‌හි තං ජෙතවනං, ඉසිසඞ්‌ඝනිසෙවිතං;
ආවුත්‌ථං ධම්‌මරාජෙන, පීතිසඤ්‌ජනනං මම.
‘‘කම්‌මං විජ්‌ජා ච ධම්‌මො ච, සීලං ජීවිතමුත්‌තමං;
එතෙන මච්‌චා සුජ්‌ඣන්‌ති, න ගොත්‌තෙන ධනෙන වා.
‘‘තස්‌මා හි පණ්‌ඩිතො පොසො, සම්‌පස්‌සං අත්‌ථමත්‌තනො;
යොනිසො විචිනෙ ධම්‌මං, එවං තත්‌ථ විසුජ්‌ඣති.
‘‘සාරිපුත්‌තොව පඤ්‌ඤාය, සීලෙන උපසමෙන;
යොපි පාරඞ්‌ගතො භික්‌ඛු, එතාවපරමො සියා’’ති.
ඉදමවොච අනාථපිණ්‌ඩිකො දෙවපුත්‌තො. සමනුඤ්‌ඤො සත්‌ථා අහොසි. අථ ඛො අනාථපිණ්‌ඩිකො දෙවපුත්‌තො – ‘‘සමනුඤ්‌ඤො මෙ සත්‌ථා’’ති භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා පදක්‌ඛිණං කත්‌වා තත්‌ථෙවන්‌තරධායි.
388. අථ ඛො භගවා තස්‌සා රත්‌තියා අච්‌චයෙන භික්‌ඛූ ආමන්‌තෙසි – ‘‘ඉමං, භික්‌ඛවෙ, රත්‌තිං අඤ්‌ඤතරො දෙවපුත්‌තො අභික්‌කන්‌තාය රත්‌තියා අභික්‌කන්‌තවණ්‌ණො කෙවලකප්‌පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්‌වා යෙනාහං තෙනුපසඞ්‌කමි; උපසඞ්‌කමිත්‌වා මං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං අට්‌ඨාසි. එකමන්‌තං ඨිතො ඛො සො දෙවපුත්‌තො මං ගාථාහි අජ්‌ඣභාසි –
‘‘ඉදඤ්‌හි තං ජෙතවනං, ඉසිසඞ්‌ඝනිසෙවිතං;
ආවුත්‌ථං ධම්‌මරාජෙන, පීතිසඤ්‌ජනනං මම.
‘‘කම්‌මං විජ්‌ජා ච ධම්‌මො ච, සීලං ජීවිතමුත්‌තමං;
එතෙන මච්‌චා සුජ්‌ඣන්‌ති, න ගොත්‌තෙන ධනෙන වා.
‘‘තස්‌මා හි පණ්‌ඩිතො පොසො, සම්‌පස්‌සං අත්‌ථමත්‌තනො;
යොනිසො විචිනෙ ධම්‌මං, එවං තත්‌ථ විසුජ්‌ඣති.
‘‘සාරිපුත්‌තොව පඤ්‌ඤාය, සීලෙන උපසමෙන;
යොපි පාරඞ්‌ගතො භික්‌ඛු, එතාවපරමො සියා’’ති.
‘‘ඉදමවොච , භික්‌ඛවෙ, සො දෙවපුත්‌තො. ‘සමනුඤ්‌ඤො මෙ සත්‌ථා’ති මං අභිවාදෙත්‌වා පදක්‌ඛිණං කත්‌වා තත්‌ථෙවන්‌තරධායී’’ති.
එවං වුත්‌තෙ, ආයස්‌මා ආනන්‌දො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘සො හි නූන සො, භන්‌තෙ, අනාථපිණ්‌ඩිකො දෙවපුත්‌තො භවිස්‌සති. අනාථපිණ්‌ඩිකො, භන්‌තෙ, ගහපති ආයස්‌මන්‌තෙ සාරිපුත්‌තෙ අභිප්‌පසන්‌නො අහොසී’’ති. ‘‘සාධු, සාධු, ආනන්‌ද! යාවතකං ඛො, ආනන්‌ද, තක්‌කාය පත්‌තබ්‌බං, අනුප්‌පත්‌තං තං තයා. අනාථපිණ්‌ඩිකො සො, ආනන්‌ද, දෙවපුත්‌තො’’ති.
ඉදමවොච භගවා. අත්‌තමනො ආයස්‌මා ආනන්‌දො භගවතො භාසිතං අභිනන්‌දීති.
අනාථපිණ්‌ඩිකොවාදසුත්‌තං නිට්‌ඨිතං පඨමං.
No comments:
Post a Comment