6. පාසරාසිසුත්‌තං
මෙම සුත්‍ර දේශනාවේ සිංහල පරිවර්තනයට මෙතැනින් පිවිසෙන්න
සිංහල පරිවර්ථනය සදහා font මෙතැනින් ලබාගන්න
272. එවං මෙ සුතං – එකං ස මයං භගවා සාවත්‌ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්‌ඩිකස්‌ස ආරාමෙ. අථ ඛො භගවා පුබ්‌බණ්‌හසමයං නිවාසෙත්‌වා පත්‌තචීවරමාදාය සාවත්‌ථිං පිණ්‌ඩාය පාවිසි. අථ ඛො සම්‌බහුලා භික්‌ඛූ යෙනායස්‌මා ආනන්‌දො තෙනුපසඞ්‌කමිංසු; උපසඞ්‌කමිත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං ආනන්‌දං එතදවොචුං – ‘‘චිරස්‌සුතා නො, ආවුසො ආනන්‌ද, භගවතො සම්‌මුඛා ධම්‌මී කථා. සාධු මයං, ආවුසො ආනන්‌ද, ලභෙය්‍යාම භගවතො සම්‌මුඛා ධම්‌මිං කථං සවනායා’’ති. ‘‘තෙන හායස්‌මන්‌තො යෙන රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමො තෙනුපසඞ්‌කමථ; අප්‌පෙව නාම ලභෙය්‍යාථ භගවතො සම්‌මුඛා ධම්‌මිං කථං සවනායා’’ති. ‘‘එවමාවුසො’’ති ඛො තෙ භික්‌ඛූ ආයස්‌මතො ආනන්‌දස්‌ස පච්‌චස්‌සොසුං.
අථ ඛො භගවා සාවත්‌ථියං පිණ්‌ඩාය චරිත්‌වා පච්‌ඡාභත්‌තං පිණ්‌ඩපාතපටික්‌කන්‌තො ආයස්‌මන්‌තං ආනන්‌දං ආමන්‌තෙසි – ‘‘ආයාමානන්‌ද, යෙන පුබ්‌බාරාමො මිගාරමාතුපාසාදො තෙනුපසඞ්‌කමිස්‌සාම දිවාවිහාරායා’’ති. ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’ති ඛො ආයස්‌මා ආනන්‌දො භගවතො පච්‌චස්‌සොසි. අථ ඛො භගවා ආයස්‌මතා ආනන්‌දෙන සද්‌ධිං යෙන පුබ්‌බාරාමො මිගාරමාතුපාසාදො තෙනුපසඞ්‌කමි දිවාවිහාරාය. අථ ඛො භගවා සායන්‌හසමයං පටිසල්‌ලානා වුට්‌ඨිතො ආයස්‌මන්‌තං ආනන්‌දං ආමන්‌තෙසි – ‘‘ආයාමානන්‌ද, යෙන පුබ්‌බකොට්‌ඨකො තෙනුපසඞ්‌කමිස්‌සාම ගත්‌තානි පරිසිඤ්‌චිතු’’න්‌ති. ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’ති ඛො ආයස්‌මා ආනන්‌දො භගවතො පච්‌චස්‌සොසි.
273. අථ ඛො භගවා ආයස්‌මතා ආනන්‌දෙන සද්‌ධිං යෙන පුබ්‌බකොට්‌ඨකො තෙනුපසඞ්‌කමි ගත්‌තානි පරිසිඤ්‌චිතුං. පුබ්‌බකොට්‌ඨකෙ ගත්‌තානි පරිසිඤ්‌චිත්‌වා පච්‌චුත්‌තරිත්‌වා එකචීවරො අට්‌ඨාසි ගත්‌තානි පුබ්‌බාපයමානො. අථ ඛො ආයස්‌මා ආනන්‌දො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘අයං, භන්‌තෙ, රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමො අවිදූරෙ. රමණීයො, භන්‌තෙ, රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමො; පාසාදිකො, භන්‌තෙ, රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමො. සාධු, භන්‌තෙ, භගවා යෙන රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමො තෙනුපසඞ්‌කමතු අනුකම්‌පං උපාදායා’’ති. අධිවාසෙසි භගවා තුණ්‌හීභාවෙන.
අථ ඛො භගවා යෙන රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමො තෙනුපසඞ්‌කමි. තෙන ඛො පන සමයෙන සම්‌බහුලා භික්‌ඛූ රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමෙ ධම්‌මියා කථාය සන්‌නිසින්‌නා හොන්‌ති. අථ ඛො භගවා බහිද්‌වාරකොට්‌ඨකෙ අට්‌ඨාසි කථාපරියොසානං ආගමයමානො. අථ ඛො භගවා කථාපරියොසානං විදිත්‌වා උක්‌කාසිත්‌වා අග්‌ගළං ආකොටෙසි. විවරිංසු ඛො තෙ භික්‌ඛූ භගවතො ද්‌වාරං. අථ ඛො භගවා රම්‌මකස්‌ස බ්‍රාහ්‌මණස්‌ස අස්‌සමං පවිසිත්‌වා පඤ්‌ඤත්‌තෙ ආසනෙ නිසීදි. නිසජ්‌ජ ඛො භගවා භික්‌ඛූ ආමන්‌තෙසි – ‘‘කායනුත්‌ථ, භික්‌ඛවෙ, එතරහි කථාය සන්‌නිසින්‌නා? කා ච පන වො අන්‌තරාකථා විප්‌පකතා’’ති ? ‘‘භගවන්‌තමෙව ඛො නො, භන්‌තෙ, ආරබ්‌භ ධම්‌මී කථා විප්‌පකතා, අථ භගවා අනුප්‌පත්‌තො’’ති. ‘‘සාධු, භික්‌ඛවෙ! එතං ඛො, භික්‌ඛවෙ, තුම්‌හාකං පතිරූපං කුලපුත්‌තානං සද්‌ධා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිතානං යං තුම්‌හෙ ධම්‌මියා කථාය සන්‌නිසීදෙය්‍යාථ. සන්‌නිපතිතානං වො, භික්‌ඛවෙ, ද්‌වයං කරණීයං – ධම්‌මී වා කථා, අරියො වා තුණ්‌හීභාවො’’.
274. ‘‘ද්‌වෙමා, භික්‌ඛවෙ, පරියෙසනා – අරියා ච පරියෙසනා, අනරියා ච පරියෙසනා.
‘‘කතමා ච, භික්‌ඛවෙ, අනරියා පරියෙසනා? ඉධ, භික්‌ඛවෙ, එකච්‌චො අත්‌තනා ජාතිධම්‌මො සමානො ජාතිධම්‌මංයෙව පරියෙසති, අත්‌තනා ජරාධම්‌මො සමානො ජරාධම්‌මංයෙව පරියෙසති, අත්‌තනා බ්‍යාධිධම්‌මො සමානො බ්‍යාධිධම්‌මංයෙව පරියෙසති, අත්‌තනා මරණධම්‌මො සමානො මරණධම්‌මංයෙව පරියෙසති, අත්‌තනා සොකධම්‌මො සමානො සොකධම්‌මංයෙව පරියෙසති, අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මො සමානො සංකිලෙසධම්‌මංයෙව පරියෙසති.
‘‘කිඤ්‌ච, භික්‌ඛවෙ, ජාතිධම්‌මං වදෙථ? පුත්‌තභරියං, භික්‌ඛවෙ, ජාතිධම්‌මං, දාසිදාසං ජාතිධම්‌මං, අජෙළකං ජාතිධම්‌මං, කුක්‌කුටසූකරං ජාතිධම්‌මං, හත්‌ථිගවාස්‌සවළවං ජාතිධම්‌මං, ජාතරූපරජතං ජාතිධම්‌මං. ජාතිධම්‌මා හෙතෙ, භික්‌ඛවෙ, උපධයො. එත්‌ථායං ගථිතො [ගධීතො (ස්‍යා. ක.)] මුච්‌ඡිතො අජ්‌ඣාපන්‌නො අත්‌තනා ජාතිධම්‌මො සමානො ජාතිධම්‌මංයෙව පරියෙසති.
‘‘කිඤ්‌ච, භික්‌ඛවෙ, ජරාධම්‌මං වදෙථ? පුත්‌තභරියං, භික්‌ඛවෙ, ජරාධම්‌මං, දාසිදාසං ජරාධම්‌මං, අජෙළකං ජරාධම්‌මං, කුක්‌කුටසූකරං ජරාධම්‌මං, හත්‌ථිගවාස්‌සවළවං ජරාධම්‌මං , ජාතරූපරජතං ජරාධම්‌මං. ජරාධම්‌මා හෙතෙ, භික්‌ඛවෙ, උපධයො. එත්‌ථායං ගථිතො මුච්‌ඡිතො අජ්‌ඣාපන්‌නො අත්‌තනා ජරාධම්‌මො සමානො ජරාධම්‌මංයෙව පරියෙසති.
‘‘කිඤ්‌ච, භික්‌ඛවෙ, බ්‍යාධිධම්‌මං වදෙථ? පුත්‌තභරියං, භික්‌ඛවෙ, බ්‍යාධිධම්‌මං, දාසිදාසං බ්‍යාධිධම්‌මං, අජෙළකං බ්‍යාධිධම්‌මං, කුක්‌කුටසූකරං බ්‍යාධිධම්‌මං, හත්‌ථිගවාස්‌සවළවං බ්‍යාධිධම්‌මං. බ්‍යාධිධම්‌මා හෙතෙ, භික්‌ඛවෙ, උපධයො. එත්‌ථායං ගථිතො මුච්‌ඡිතො අජ්‌ඣාපන්‌නො අත්‌තනා බ්‍යාධිධම්‌මො සමානො බ්‍යාධිධම්‌මංයෙව පරියෙසති.
‘‘කිඤ්‌ච, භික්‌ඛවෙ, මරණධම්‌මං වදෙථ? පුත්‌තභරියං, භික්‌ඛවෙ, මරණධම්‌මං, දාසිදාසං මරණධම්‌මං, අජෙළකං මරණධම්‌මං, කුක්‌කුටසූකරං මරණධම්‌මං, හත්‌ථිගවාස්‌සවළවං මරණධම්‌මං. මරණධම්‌මා හෙතෙ, භික්‌ඛවෙ, උපධයො. එත්‌ථායං ගථිතො මුච්‌ඡිතො අජ්‌ඣාපන්‌නො අත්‌තනා මරණධම්‌මො සමානො මරණධම්‌මංයෙව පරියෙසති.
‘‘කිඤ්‌ච, භික්‌ඛවෙ, සොකධම්‌මං වදෙථ? පුත්‌තභරියං, භික්‌ඛවෙ, සොකධම්‌මං, දාසිදාසං සොකධම්‌මං, අජෙළකං සොකධම්‌මං, කුක්‌කුටසූකරං සොකධම්‌මං, හත්‌ථිගවාස්‌සවළවං සොකධම්‌මං. සොකධම්‌මා හෙතෙ, භික්‌ඛවෙ, උපධයො. එත්‌ථායං ගථිතො මුච්‌ඡිතො අජ්‌ඣාපන්‌නො අත්‌තනා සොකධම්‌මො සමානො සොකධම්‌මංයෙව පරියෙසති.
‘‘කිඤ්‌ච, භික්‌ඛවෙ, සංකිලෙසධම්‌මං වදෙථ? පුත්‌තභරියං, භික්‌ඛවෙ, සංකිලෙසධම්‌මං, දාසිදාසං සංකිලෙසධම්‌මං, අජෙළකං සංකිලෙසධම්‌මං , කුක්‌කුටසූකරං සංකිලෙසධම්‌මං, හත්‌ථිගවාස්‌සවළවං සංකිලෙසධම්‌මං, ජාතරූපරජතං සංකිලෙසධම්‌මං. සංකිලෙසධම්‌මා හෙතෙ, භික්‌ඛවෙ, උපධයො. එත්‌ථායං ගථිතො මුච්‌ඡිතො අජ්‌ඣාපන්‌නො අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මො සමානො සංකිලෙසධම්‌මංයෙව පරියෙසති. අයං, භික්‌ඛවෙ, අනරියා පරියෙසනා.
275. ‘‘කතමා ච, භික්‌ඛවෙ, අරියා පරියෙසනා? ඉධ, භික්‌ඛවෙ, එකච්‌චො අත්‌තනා ජාතිධම්‌මො සමානො ජාතිධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජාතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසති, අත්‌තනා ජරාධම්‌මො සමානො ජරාධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජරං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසති, අත්‌තනා බ්‍යාධිධම්‌මො සමානො බ්‍යාධිධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අබ්‍යාධිං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසති, අත්‌තනා මරණධම්‌මො සමානො මරණධම්‌මෙආදීනවං විදිත්‌වා අමතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසති, අත්‌තනා සොකධම්‌මො සමානො සොකධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අසොකං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසති, අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මො සමානො සංකිලෙසධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අසංකිලිට්‌ඨං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසති. අයං, භික්‌ඛවෙ, අරියා පරියෙසනා.
276. ‘‘අහම්‌පි සුදං, භික්‌ඛවෙ, පුබ්‌බෙව සම්‌බොධා අනභිසම්‌බුද්‌ධො බොධිසත්‌තොව සමානො අත්‌තනා ජාතිධම්‌මො සමානො ජාතිධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි, අත්‌තනා ජරාධම්‌මො සමානො ජරාධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි, අත්‌තනා බ්‍යාධිධම්‌මො සමානො බ්‍යාධිධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි, අත්‌තනා මරණධම්‌මො සමානො මරණධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි, අත්‌තනා සොකධම්‌මො සමානො සොකධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි, අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මො සමානො සංකිලෙසධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘කිං නු ඛො අහං අත්‌තනා ජාතිධම්‌මො සමානො ජාතිධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි, අත්‌තනා ජරාධම්‌මො සමානො…පෙ.… බ්‍යාධිධම්‌මො සමානො… මරණධම්‌මො සමානො… සොකධම්‌මො සමානො… අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මො සමානො සංකිලෙසධම්‌මංයෙව පරියෙසාමි? යංනූනාහං අත්‌තනා ජාතිධම්‌මො සමානො ජාතිධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජාතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසෙය්‍යං, අත්‌තනා ජරාධම්‌මො සමානො ජරාධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජරං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසෙය්‍යං, අත්‌තනා බ්‍යාධිධම්‌මො සමානො බ්‍යාධිධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අබ්‍යාධිං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසෙය්‍යං, අත්‌තනා මරණධම්‌මො සමානො මරණධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අමතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසෙය්‍යං, අත්‌තනා සොකධම්‌මො සමානො සොකධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අසොකං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසෙය්‍යං, අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මො සමානො සංකිලෙසධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අසංකිලිට්‌ඨං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසෙය්‍ය’න්‌ති.
277. ‘‘සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, අපරෙන සමයෙන දහරොව සමානො සුසුකාළකෙසො , භද්‍රෙන යොබ්‌බනෙන සමන්‌නාගතො පඨමෙන වයසා අකාමකානං මාතාපිතූනං අස්‌සුමුඛානං රුදන්‌තානං කෙසමස්‌සුං ඔහාරෙත්‌වා කාසායානි වත්‌ථානි අච්‌ඡාදෙත්‌වා අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජිං. සො එවං පබ්‌බජිතො සමානො කිං කුසලගවෙසී[කිංකුසලංගවෙසී (ක.)] අනුත්‌තරං සන්‌තිවරපදං පරියෙසමානො යෙන ආළාරො කාලාමො තෙනුපසඞ්‌කමිං. උපසඞ්‌කමිත්‌වා ආළාරං කාලාමං එතදවොචං – ‘ඉච්‌ඡාමහං, ආවුසො කාලාම, ඉමස්‌මිං ධම්‌මවිනයෙ බ්‍රහ්‌මචරියං චරිතු’න්‌ති. එවං වුත්‌තෙ, භික්‌ඛවෙ, ආළාරො කාලාමො මං එතදවොච – ‘විහරතායස්‌මා; තාදිසො අයං ධම්‌මො යත්‌ථ විඤ්‌ඤූ පුරිසො නචිරස්‌සෙව සකං ආචරියකං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරෙය්‍යා’ති. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, නචිරස්‌සෙව ඛිප්‌පමෙව තං ධම්‌මං පරියාපුණිං. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, තාවතකෙනෙව ඔට්‌ඨපහතමත්‌තෙන ලපිතලාපනමත්‌තෙන ඤාණවාදඤ්‌ච වදාමි ථෙරවාදඤ්‌ච, ‘ජානාමි පස්‌සාමී’ති ච පටිජානාමි අහඤ්‌චෙව අඤ්‌ඤෙ ච. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘න ඛො ආළාරො කාලාමො ඉමං ධම්‌මං කෙවලං සද්‌ධාමත්‌තකෙන සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමීති පවෙදෙති; අද්‌ධා ආළාරො කාලාමො ඉමං ධම්‌මං ජානං පස්‌සං විහරතී’ති.
‘‘අථ ඛ්‌වාහං, භික්‌ඛවෙ, යෙන ආළාරො කාලාමො තෙනුපසඞ්‌කමිං; උපසඞ්‌කමිත්‌වා ආළාරං කාලාමං එතදවොචං – ‘කිත්‌තාවතා නො, ආවුසො කාලාම, ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමීති පවෙදෙසී’ති[උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙසීති (සී. ස්‍යා. පී.)]? එවං වුත්‌තෙ, භික්‌ඛවෙ, ආළාරො කාලාමො ආකිඤ්‌චඤ්‌ඤායතනංපවෙදෙසි. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘න ඛො ආළාරස්‌සෙව කාලාමස්‌ස අත්‌ථි සද්‌ධා, මය්‌හංපත්‌ථි සද්‌ධා; න ඛො ආළාරස්‌සෙව කාලාමස්‌ස අත්‌ථි වීරියං, මය්‌හංපත්‌ථි වීරියං; න ඛො ආළාරස්‌සෙව කාලාමස්‌ස අත්‌ථි සති, මය්‌හංපත්‌ථි සති; න ඛො ආළාරස්‌සෙව කාලාමස්‌ස අත්‌ථි සමාධි, මය්‌හංපත්‌ථි සමාධි; න ඛො ආළාරස්‌සෙව කාලාමස්‌ස අත්‌ථි පඤ්‌ඤා, මය්‌හංපත්‌ථි පඤ්‌ඤා. යංනූනාහං යං ධම්‌මං ආළාරො කාලාමො සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමීති පවෙදෙති, තස්‌ස ධම්‌මස්‌ස සච්‌ඡිකිරියාය පදහෙය්‍ය’න්‌ති. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, නචිරස්‌සෙව ඛිප්‌පමෙව තං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහාසිං.
‘‘අථ ඛ්‌වාහං, භික්‌ඛවෙ, යෙන ආළාරො කාලාමො තෙනුපසඞ්‌කමිං; උපසඞ්‌කමිත්‌වා ආළාරං කාලාමං එතදවොචං –
‘එත්‌තාවතා නො, ආවුසො කාලාම, ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙසී’ති?
‘එත්‌තාවතා ඛො අහං, ආවුසො, ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙමී’ති.
‘අහම්‌පි ඛො, ආවුසො, එත්‌තාවතා ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමී’ති.
‘ලාභා නො, ආවුසො, සුලද්‌ධං නො, ආවුසො, යෙ මයං ආයස්‌මන්‌තං තාදිසං සබ්‍රහ්‌මචාරිං පස්‌සාම. ඉති යාහං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙමි තං ත්‌වං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරසි. යං ත්‌වං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරසි තමහං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙමි. ඉති යාහං ධම්‌මං ජානාමි තං ත්‌වං ධම්‌මං ජානාසි, යං ත්‌වං ධම්‌මං ජානාසි තමහං ධම්‌මං ජානාමි. ඉති යාදිසො අහං තාදිසො තුවං, යාදිසො තුවං තාදිසො අහං. එහි දානි, ආවුසො, උභොව සන්‌තා ඉමං ගණං පරිහරාමා’ති. ඉති ඛො, භික්‌ඛවෙ, ආළාරො කාලාමො ආචරියො මෙ සමානො (අත්‌තනො) [( ) නත්‌ථි (සී. ස්‍යා. පී.)] අන්‌තෙවාසිං මං සමානං අත්‌තනා [අත්‌තනො (සී. පී.)] සමසමං ඨපෙසි, උළාරාය ච මං පූජාය පූජෙසි. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘නායං ධම්‌මො නිබ්‌බිදාය න විරාගාය න නිරොධාය න උපසමාය න අභිඤ්‌ඤාය න සම්‌බොධාය න නිබ්‌බානාය සංවත්‌තති, යාවදෙව ආකිඤ්‌චඤ්‌ඤායතනූපපත්‌තියා’ති. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, තං ධම්‌මං අනලඞ්‌කරිත්‌වා තස්‌මා ධම්‌මා නිබ්‌බිජ්‌ජ අපක්‌කමිං.
278. ‘‘සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, කිං කුසලගවෙසී අනුත්‌තරං සන්‌තිවරපදං පරියෙසමානො යෙන උදකො[උද්‌දකො (සී. ස්‍යා. පී.)] රාමපුත්‌තො තෙනුපසඞ්‌කමිං; උපසඞ්‌කමිත්‌වා උදකං රාමපුත්‌තං එතදවොචං – ‘ඉච්‌ඡාමහං, ආවුසො [ආවුසො රාම (සී. ස්‍යා. ක.) මහාසත්‌තො රාමපුත්‌තමෙව අවොච, න රාමං, රාමො හි තත්‌ථ ගණාචරියො භවෙය්‍ය, තදා ච කාලඞ්‌කතො අසන්‌තො. තෙනෙවෙත්‌ථ රාමායත්‌තානි ක්‍රියපදානි අතීතකාලවසෙන ආගතානි, උදකො ච රාමපුත්‌තො මහාසත්‌තස්‌ස සබ්‍රහ්‌මචාරීත්‌වෙව වුත්‌තො, න ආචරියොති. ටීකායං ච ‘‘පාළියං රාමස්‌සෙව සමාපත්‌තිලාභිතා ආගතා න උදකස්‌සා’’ති ආදි පච්‌ඡාභාගෙ පකාසිතා], ඉමස්‌මිං ධම්‌මවිනයෙ බ්‍රහ්‌මචරියං චරිතු’න්‌ති. එවං වුත්‌තෙ, භික්‌ඛවෙ, උදකො රාමපුත්‌තො මං එතදවොච – ‘විහරතායස්‌මා; තාදිසො අයං ධම්‌මො යත්‌ථ විඤ්‌ඤූ පුරිසො නචිරස්‌සෙව සකං ආචරියකං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරෙය්‍යා’ති. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, නචිරස්‌සෙව ඛිප්‌පමෙව තං ධම්‌මං පරියාපුණිං. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, තාවතකෙනෙව ඔට්‌ඨපහතමත්‌තෙන ලපිතලාපනමත්‌තෙන ඤාණවාදඤ්‌ච වදාමි ථෙරවාදඤ්‌ච, ‘ජානාමි පස්‌සාමී’ති ච පටිජානාමි අහඤ්‌චෙව අඤ්‌ඤෙ ච. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘න ඛො රාමො ඉමං ධම්‌මං කෙවලං සද්‌ධාමත්‌තකෙන සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමීති පවෙදෙසි; අද්‌ධා රාමො ඉමං ධම්‌මං ජානං පස්‌සං විහාසී’ති.
‘‘අථ ඛ්‌වාහං, භික්‌ඛවෙ, යෙන උදකො රාමපුත්‌තො තෙනුපසඞ්‌කමිං; උපසඞ්‌කමිත්‌වා උදකං රාමපුත්‌තං එතදවොචං – ‘කිත්‌තාවතා නො, ආවුසො, රාමො ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමීති පවෙදෙසී’ති? එවං වුත්‌තෙ, භික්‌ඛවෙ, උදකො රාමපුත්‌තො නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනං පවෙදෙසි. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘න ඛො රාමස්‌සෙව අහොසි සද්‌ධා, මය්‌හංපත්‌ථි සද්‌ධා; න ඛො රාමස්‌සෙව අහොසි වීරියං , මය්‌හංපත්‌ථි වීරියං; න ඛො රාමස්‌සෙව අහොසි සති, මය්‌හංපත්‌ථි සති; න ඛො රාමස්‌සෙව අහොසි සමාධි, මය්‌හංපත්‌ථි සමාධි, න ඛො රාමස්‌සෙව අහොසි පඤ්‌ඤා, මය්‌හංපත්‌ථි පඤ්‌ඤා. යංනූනාහං යං ධම්‌මං රාමො සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමීති පවෙදෙසි, තස්‌ස ධම්‌මස්‌ස සච්‌ඡිකිරියාය පදහෙය්‍ය’න්‌ති. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, නචිරස්‌සෙව ඛිප්‌පමෙව තං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහාසිං.
‘‘අථ ඛ්‌වාහං, භික්‌ඛවෙ, යෙන උදකො රාමපුත්‌තො තෙනුපසඞ්‌කමිං; උපසඞ්‌කමිත්‌වා උදකං රාමපුත්‌තං එතදවොචං –
‘එත්‌තාවතා නො, ආවුසො, රාමො ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙසී’ති?
‘එත්‌තාවතා ඛො, ආවුසො, රාමො ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙසී’ති.
‘අහම්‌පි ඛො, ආවුසො, එත්‌තාවතා ඉමං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරාමී’ති.
‘ලාභා නො, ආවුසො, සුලද්‌ධං නො, ආවුසො, යෙ මයං ආයස්‌මන්‌තං තාදිසං සබ්‍රහ්‌මචාරිං පස්‌සාම. ඉති යං ධම්‌මං රාමො සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙසි, තං ත්‌වං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරසි. යං ත්‌වං ධම්‌මං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරසි, තං ධම්‌මං රාමො සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ පවෙදෙසි. ඉති යං ධම්‌මං රාමො අභිඤ්‌ඤාසි තං ත්‌වං ධම්‌මං ජානාසි, යං ත්‌වං ධම්‌මං ජානාසි, තං ධම්‌මං රාමො අභිඤ්‌ඤාසි. ඉති යාදිසො රාමො අහොසි තාදිසො තුවං, යාදිසො තුවං තාදිසො රාමො අහොසි. එහි දානි, ආවුසො, තුවං ඉමං ගණං පරිහරා’ති . ඉති ඛො, භික්‌ඛවෙ , උදකො රාමපුත්‌තො සබ්‍රහ්‌මචාරී මෙ සමානො ආචරියට්‌ඨානෙ මං ඨපෙසි, උළාරාය ච මං පූජාය පූජෙසි. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘නායං ධම්‌මො නිබ්‌බිදාය න විරාගාය න නිරොධාය න උපසමාය න අභිඤ්‌ඤාය න සම්‌බොධාය න නිබ්‌බානාය සංවත්‌තති, යාවදෙව නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනූපපත්‌තියා’ති. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, තං ධම්‌මං අනලඞ්‌කරිත්‌වා තස්‌මා ධම්‌මා නිබ්‌බිජ්‌ජ අපක්‌කමිං.
279. ‘‘සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, කිං කුසලගවෙසී අනුත්‌තරං සන්‌තිවරපදං පරියෙසමානො මගධෙසු අනුපුබ්‌බෙන චාරිකං චරමානො යෙන උරුවෙලා සෙනානිගමො තදවසරිං. තත්‌ථද්‌දසං රමණීයං භූමිභාගං, පාසාදිකඤ්‌ච වනසණ්‌ඩං, නදිඤ්‌ච සන්‌දන්‌තිං සෙතකං සුපතිත්‌ථං රමණීයං, සමන්‌තා [සාමන්‌තා (?)] ච ගොචරගාමං . තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘රමණීයො වත, භො, භූමිභාගො, පාසාදිකො ච වනසණ්‌ඩො, නදී ච සන්‌දති සෙතකා සුපතිත්‌ථා රමණීයා, සමන්‌තා ච ගොචරගාමො. අලං වතිදං කුලපුත්‌තස්‌ස පධානත්‌ථිකස්‌ස පධානායා’ති. සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, තත්‌ථෙව නිසීදිං – අලමිදං පධානායාති.
280. ‘‘සො ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, අත්‌තනා ජාතිධම්‌මො සමානො ජාතිධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජාතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසමානො අජාතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමං, අත්‌තනා ජරාධම්‌මො සමානො ජරාධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජරං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසමානො අජරං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමං, අත්‌තනා බ්‍යාධිධම්‌මො සමානො බ්‍යාධිධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අබ්‍යාධිං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසමානො අබ්‍යාධිං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමං, අත්‌තනා මරණධම්‌මො සමානො මරණධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අමතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමං, අත්‌තනා සොකධම්‌මො සමානො සොකධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අසොකං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමං, අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මො සමානො සංකිලෙසධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අසංකිලිට්‌ඨං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසමානො අසංකිලිට්‌ඨං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමං. ඤාණඤ්‌ච පන මෙ දස්‌සනං උදපාදි – ‘අකුප්‌පා මෙ විමුත්‌ති, අයමන්‌තිමා ජාති, නත්‌ථි දානි පුනබ්‌භවො’ති.
281. ‘‘තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘අධිගතො ඛො ම්‍යායං ධම්‌මො ගම්‌භීරො දුද්‌දසො දුරනුබොධො සන්‌තො පණීතො අතක්‌කාවචරො නිපුණො පණ්‌ඩිතවෙදනීයො. ආලයරාමා ඛො පනායං පජා ආලයරතා ආලයසම්‌මුදිතා. ආලයරාමා ඛො පනායං පජා ආලයරතාය ආලයසම්‌මුදිතාය දුද්‌දසං ඉදං ඨානං යදිදං – ඉදප්‌පච්‌චයතා පටිච්‌චසමුප්‌පාදො. ඉදම්‌පි ඛො ඨානං දුද්‌දසං යදිදං – සබ්‌බසඞ්‌ඛාරසමථො සබ්‌බූපධිපටිනිස්‌සග්‌ගො තණ්‌හාක්‌ඛයො විරාගො නිරොධො නිබ්‌බානං. අහඤ්‌චෙව ඛො පන ධම්‌මං දෙසෙය්‍යං, පරෙ ච මෙ න ආජානෙය්‍යුං, සො මමස්‌ස කිලමථො, සා මමස්‌ස විහෙසා’ති. අපිස්‌සු මං, භික්‌ඛවෙ, ඉමා අනච්‌ඡරියා ගාථායො පටිභංසු පුබ්‌බෙ අස්‌සුතපුබ්‌බා –
‘කිච්‌ඡෙන මෙ අධිගතං, හලං දානි පකාසිතුං;
රාගදොසපරෙතෙහි, නායං ධම්‌මො සුසම්‌බුධො.
‘පටිසොතගාමිං නිපුණං, ගම්‌භීරං දුද්‌දසං අණුං;
රාගරත්‌තා න දක්‌ඛන්‌ති, තමොඛන්‌ධෙන ආවුටා’’’ති [ආවටාති (සී.), ආවුතා (ස්‍යා.)].
282. ‘‘ඉතිහ මෙ, භික්‌ඛවෙ, පටිසඤ්‌චික්‌ඛතො අප්‌පොස්‌සුක්‌කතාය චිත්‌තං නමති, නො ධම්‌මදෙසනාය. අථ ඛො, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මුනො සහම්‌පතිස්‌ස මම චෙතසා චෙතොපරිවිතක්‌කමඤ්‌ඤාය එතදහොසි – ‘නස්‌සති වත භො ලොකො, විනස්‌සති වත භො ලොකො, යත්‍ර හි නාම තථාගතස්‌ස අරහතො සම්‌මාසම්‌බුද්‌ධස්‌ස අප්‌පොස්‌සුක්‌කතාය චිත්‌තං නමති [නමිස්‌සති (?)], නො ධම්‌මදෙසනායා’ති. අථ ඛො, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මා සහම්‌පති – සෙය්‍යථාපි නාම බලවා පුරිසො සමිඤ්‌ජිතං වා බාහං පසාරෙය්‍ය, පසාරිතං වා බාහං සමිඤ්‌ජෙය්‍ය, එවමෙව – බ්‍රහ්‌මලොකෙ අන්‌තරහිතො මම පුරතො පාතුරහොසි. අථ ඛො, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මා සහම්‌පති එකංසං උත්‌තරාසඞ්‌ගං කරිත්‌වා යෙනාහං තෙනඤ්‌ජලිං පණාමෙත්‌වා මං එතදවොච – ‘දෙසෙතු, භන්‌තෙ, භගවා ධම්‌මං, දෙසෙතු සුගතො ධම්‌මං. සන්‌ති සත්‌තා අප්‌පරජක්‌ඛජාතිකා, අස්‌සවනතා ධම්‌මස්‌ස පරිහායන්‌ති. භවිස්‌සන්‌ති ධම්‌මස්‌ස අඤ්‌ඤාතාරො’ති. ඉදමවොච, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මා සහම්‌පති. ඉදං වත්‌වා අථාපරං එතදවොච –
ධම්‌මො අසුද්‌ධො සමලෙහි චින්‌තිතො;
අපාපුරෙතං [අවාපුරෙතං (සී.)] අමතස්‌ස ද්‌වාරං,
සුණන්‌තු ධම්‌මං විමලෙනානුබුද්‌ධං.
‘සෙලෙ යථා පබ්‌බතමුද්‌ධනිට්‌ඨිතො,
යථාපි පස්‌සෙ ජනතං සමන්‌තතො;
තථූපමං ධම්‌මමයං සුමෙධ,
පාසාදමාරුය්‌හ සමන්‌තචක්‌ඛු;
සොකාවතිණ්‌ණං [සොකාවකිණ්‌ණං (ස්‍යා.)] ජනතමපෙතසොකො,
අවෙක්‌ඛස්‌සු ජාතිජරාභිභූතං.
සත්‌ථවාහ අණණ විචර ලොකෙ;
දෙසස්‌සු [දෙසෙතු (ස්‍යා. ක.)] භගවා ධම්‌මං,
අඤ්‌ඤාතාරො භවිස්‌සන්‌තී’’’ති.
283. ‘‘අථ ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මුනො ච අජ්‌ඣෙසනං විදිත්‌වා සත්‌තෙසු ච කාරුඤ්‌ඤතං පටිච්‌ච බුද්‌ධචක්‌ඛුනා ලොකං වොලොකෙසිං. අද්‌දසං ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, බුද්‌ධචක්‌ඛුනා ලොකං වොලොකෙන්‌තො සත්‌තෙ අප්‌පරජක්‌ඛෙ මහාරජක්‌ඛෙ, තික්‌ඛින්‌ද්‍රියෙ මුදින්‌ද්‍රියෙ, ස්‌වාකාරෙ ද්‌වාකාරෙ, සුවිඤ්‌ඤාපයෙ දුවිඤ්‌ඤාපයෙ, අප්‌පෙකච්‌චෙ පරලොකවජ්‌ජභයදස්‌සාවිනෙ [දස්‌සාවිනො (ස්‍යා. කං. ක.)] විහරන්‌තෙ, අප්‌පෙකච්‌චෙ න පරලොකවජ්‌ජභයදස්‌සාවිනෙ [දස්‌සාවිනො (ස්‍යා. කං. ක.)] විහරන්‌තෙ. සෙය්‍යථාපි නාම උප්‌පලිනියං වා පදුමිනියං වා පුණ්‌ඩරීකිනියං වා අප්‌පෙකච්‌චානි උප්‌පලානි වා පදුමානි වා පුණ්‌ඩරීකානි වා උදකෙ ජාතානි උදකෙ සංවඩ්‌ඪානි උදකානුග්‌ගතානි අන්‌තොනිමුග්‌ගපොසීනි, අප්‌පෙකච්‌චානි උප්‌පලානි වා පදුමානි වා පුණ්‌ඩරීකානි වා උදකෙ ජාතානි උදකෙ සංවඩ්‌ඪානි උදකානුග්‌ගතානි සමොදකං ඨිතානි, අප්‌පෙකච්‌චානි උප්‌පලානි වා පදුමානි වා පුණ්‌ඩරීකානි වා උදකෙ ජාතානි උදකෙ සංවඩ්‌ඪානි උදකං අච්‌චුග්‌ගම්‌ම ඨිතානි[තිට්‌ඨන්‌ති (සී. ස්‍යා. පී.)] අනුපලිත්‌තානි උදකෙන; එවමෙව ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, බුද්‌ධචක්‌ඛුනා ලොකං වොලොකෙන්‌තො අද්‌දසං සත්‌තෙ අප්‌පරජක්‌ඛෙ මහාරජක්‌ඛෙ, තික්‌ඛින්‌ද්‍රියෙ මුදින්‌ද්‍රියෙ, ස්‌වාකාරෙ ද්‌වාකාරෙ, සුවිඤ්‌ඤාපයෙ දුවිඤ්‌ඤාපයෙ, අප්‌පෙකච්‌චෙ පරලොකවජ්‌ජභයදස්‌සාවිනෙ විහරන්‌තෙ, අප්‌පෙකච්‌චෙ න පරලොකවජ්‌ජභයදස්‌සාවිනෙ විහරන්‌තෙ. අථ ඛ්‌වාහං, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මානං සහම්‌පතිං ගාථාය පච්‌චභාසිං –
‘අපාරුතා තෙසං අමතස්‌ස ද්‌වාරා,
යෙ සොතවන්‌තො පමුඤ්‌චන්‌තු සද්‌ධං;
විහිංසසඤ්‌ඤී පගුණං න භාසිං,
ධම්‌මං පණීතං මනුජෙසු බ්‍රහ්‌මෙ’’’ති.
‘‘අථ ඛො, භික්‌ඛවෙ, බ්‍රහ්‌මා සහම්‌පති ‘කතාවකාසො ඛොම්‌හි භගවතා ධම්‌මදෙසනායා’ති මං අභිවාදෙත්‌වා පදක්‌ඛිණං කත්‌වා තත්‌ථෙවන්‌තරධායි.
284. ‘‘තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘කස්‌ස නු ඛො අහං පඨමං ධම්‌මං දෙසෙය්‍යං; කො ඉමං ධම්‌මං ඛිප්‌පමෙව ආජානිස්‌සතී’ති? තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘අයං ඛො ආළාරො කාලාමො පණ්‌ඩිතො වියත්‌තො මෙධාවී දීඝරත්‌තං අප්‌පරජක්‌ඛජාතිකො. යංනූනාහං ආළාරස්‌ස කාලාමස්‌ස පඨමං ධම්‌මං දෙසෙය්‍යං. සො ඉමං ධම්‌මං ඛිප්‌පමෙව ආජානිස්‌සතී’ති. අථ ඛො මං, භික්‌ඛවෙ, දෙවතා උපසඞ්‌කමිත්‌වා එතදවොච – ‘සත්‌තාහකාලඞ්‌කතො, භන්‌තෙ, ආළාරො කාලාමො’ති. ඤාණඤ්‌ච පන මෙ දස්‌සනං උදපාදි – ‘සත්‌තාහකාලඞ්‌කතො ආළාරො කාලාමො’ති. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘මහාජානියො ඛො ආළාරො කාලාමො. සචෙ හි සො ඉමං ධම්‌මං සුණෙය්‍ය, ඛිප්‌පමෙව ආජානෙය්‍යා’ති.
‘‘තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘කස්‌ස නු ඛො අහං පඨමං ධම්‌මං දෙසෙය්‍යං; කො ඉමං ධම්‌මං ඛිප්‌පමෙව ආජානිස්‌සතී’ති? තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘අයං ඛො උදකො රාමපුත්‌තො පණ්‌ඩිතො වියත්‌තො මෙධාවී දීඝරත්‌තං අප්‌පරජක්‌ඛජාතිකො. යංනූනාහං උදකස්‌ස රාමපුත්‌තස්‌ස පඨමං ධම්‌මං දෙසෙය්‍යං. සො ඉමං ධම්‌මං ඛිප්‌පමෙව ආජානිස්‌සතී’ති. අථ ඛො මං, භික්‌ඛවෙ, දෙවතා උපසඞ්‌කමිත්‌වා එතදවොච – ‘අභිදොසකාලඞ්‌කතො, භන්‌තෙ, උදකො රාමපුත්‌තො’ති. ඤාණඤ්‌ච පන මෙ දස්‌සනං උදපාදි – ‘අභිදොසකාලඞ්‌කතො උදකො රාමපුත්‌තො’ති. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘මහාජානියො ඛො උදකො රාමපුත්‌තො. සචෙ හි සො ඉමං ධම්‌මං සුණෙය්‍ය , ඛිප්‌පමෙව ආජානෙය්‍යා’ති.
‘‘තස්‌ස මය්‌හං , භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘කස්‌ස නු ඛො අහං පඨමං ධම්‌මං දෙසෙය්‍යං; කො ඉමං ධම්‌මං ඛිප්‌පමෙව ආජානිස්‌සතී’ති? තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘බහුකාරා ඛො මෙ පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ, යෙ මං පධානපහිතත්‌තං උපට්‌ඨහිංසු. යංනූනාහං පඤ්‌චවග්‌ගියානං භික්‌ඛූනං පඨමං ධම්‌මං දෙසෙය්‍ය’න්‌ති. තස්‌ස මය්‌හං, භික්‌ඛවෙ, එතදහොසි – ‘කහං නු ඛො එතරහි පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ විහරන්‌තී’ති? අද්‌දසං ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, දිබ්‌බෙන චක්‌ඛුනා විසුද්‌ධෙන අතික්‌කන්‌තමානුසකෙන පඤ්‌චවග්‌ගියෙ භික්‌ඛූ බාරාණසියං විහරන්‌තෙ ඉසිපතනෙ මිගදායෙ. අථ ඛ්‌වාහං, භික්‌ඛවෙ, උරුවෙලායං යථාභිරන්‌තං විහරිත්‌වා යෙන බාරාණසී තෙන චාරිකං පක්‌කමිං[පක්‌කාමිං (ස්‍යා. පී. ක.)].
285. ‘‘අද්‌දසා ඛො මං, භික්‌ඛවෙ, උපකො ආජීවකො අන්‌තරා [ආජීවිකො (සී. පී. ක.)] ච ගයං අන්‌තරා ච බොධිං අද්‌ධානමග්‌ගප්‌පටිපන්‌නං. දිස්‌වාන මං එතදවොච – ‘විප්‌පසන්‌නානි ඛො තෙ, ආවුසො, ඉන්‌ද්‍රියානි, පරිසුද්‌ධො ඡවිවණ්‌ණො පරියොදාතො! කංසි ත්‌වං, ආවුසො, උද්‌දිස්‌ස පබ්‌බජිතො, කො වා තෙ සත්‌ථා, කස්‌ස වා ත්‌වං ධම්‌මං රොචෙසී’ති ? එවං වුත්‌තෙ, අහං, භික්‌ඛවෙ, උපකං ආජීවකං ගාථාහි අජ්‌ඣභාසිං –
‘සබ්‌බාභිභූ සබ්‌බවිදූහමස්‌මි, සබ්‌බෙසු ධම්‌මෙසු අනූපලිත්‌තො;
සබ්‌බඤ්‌ජහො තණ්‌හාක්‌ඛයෙ විමුත්‌තො, සයං අභිඤ්‌ඤාය කමුද්‌දිසෙය්‍යං.
‘න මෙ ආචරියො අත්‌ථි, සදිසො මෙ න විජ්‌ජති;
සදෙවකස්‌මිං ලොකස්‌මිං, නත්‌ථි මෙ පටිපුග්‌ගලො.
‘අහඤ්‌හි අරහා ලොකෙ, අහං සත්‌ථා අනුත්‌තරො;
එකොම්‌හි සම්‌මාසම්‌බුද්‌ධො, සීතිභූතොස්‌මි නිබ්‌බුතො.
‘ධම්‌මචක්‌කං පවත්‌තෙතුං, ගච්‌ඡාමි කාසිනං පුරං;
අන්‌ධීභූතස්‌මිං [අන්‌ධභූතස්‌මිං (සී. ස්‍යා. පී.)] ලොකස්‌මිං, ආහඤ්‌ඡං අමතදුන්‌දුභි’න්‌ති.
‘යථා ඛො ත්‌වං, ආවුසො, පටිජානාසි, අරහසි අනන්‌තජිනො’ති!
‘මාදිසා වෙ ජිනා හොන්‌ති, යෙ පත්‌තා ආසවක්‌ඛයං;
ජිතා මෙ පාපකා ධම්‌මා, තස්‌මාහමුපක ජිනො’ති.
‘‘එවං වුත්‌තෙ, භික්‌ඛවෙ, උපකො ආජීවකො ‘හුපෙය්‍යපාවුසො’ති [හුවෙය්‍යපාවුසො (සී. පී.), හුවෙය්‍යාවුසො (ස්‍යා.)] වත්‌වා සීසං ඔකම්‌පෙත්‌වා උම්‌මග්‌ගං ගහෙත්‌වා පක්‌කාමි.
286. ‘‘අථ ඛ්‌වාහං, භික්‌ඛවෙ, අනුපුබ්‌බෙන චාරිකං චරමානො යෙන බාරාණසී ඉසිපතනං මිගදායො යෙන පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ තෙනුපසඞ්‌කමිං. අද්‌දසංසු ඛො මං, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ දූරතො ආගච්‌ඡන්‌තං. දිස්‌වාන අඤ්‌ඤමඤ්‌ඤං සණ්‌ඨපෙසුං [අඤ්‌ඤමඤ්‌ඤං කතිකං සණ්‌ඨපෙසුං (විනයපිටකෙ මහාවග්‌ගෙ)] – ‘අයං ඛො, ආවුසො, සමණො ගොතමො ආගච්‌ඡති බාහුල්‌ලිකො [බාහුලිකො (සී. පී.) සාරත්‌ථදීපනීටීකාය සමෙති]පධානවිබ්‌භන්‌තො ආවත්‌තො බාහුල්‌ලාය. සො නෙව අභිවාදෙතබ්‌බො, න පච්‌චුට්‌ඨාතබ්‌බො; නාස්‌ස පත්‌තචීවරං පටිග්‌ගහෙතබ්‌බං. අපි ච ඛො ආසනං ඨපෙතබ්‌බං, සචෙ ආකඞ්‌ඛිස්‌සති නිසීදිස්‌සතී’ති. යථා යථා ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, උපසඞ්‌කමිං තථා තථා පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ නාසක්‌ඛිංසු සකාය කතිකාය සණ්‌ඨාතුං. අප්‌පෙකච්‌චෙ මං පච්‌චුග්‌ගන්‌ත්‌වා පත්‌තචීවරං පටිග්‌ගහෙසුං, අප්‌පෙකච්‌චෙ ආසනං පඤ්‌ඤපෙසුං, අප්‌පෙකච්‌චෙ පාදොදකං උපට්‌ඨපෙසුං. අපි ච ඛො මං නාමෙන ච ආවුසොවාදෙන ච සමුදාචරන්‌ති.
‘‘එවං වුත්‌තෙ, අහං, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියෙ භික්‌ඛූ එතදවොචං – ‘මා, භික්‌ඛවෙ, තථාගතං නාමෙන ච ආවුසොවාදෙන ච සමුදාචරථ [සමුදාචරිත්‌ථ (සී. ස්‍යා. පී.)]. අරහං, භික්‌ඛවෙ, තථාගතො සම්‌මාසම්‌බුද්‌ධො . ඔදහථ, භික්‌ඛවෙ, සොතං, අමතමධිගතං, අහමනුසාසාමි, අහං ධම්‌මං දෙසෙමි. යථානුසිට්‌ඨං තථා පටිපජ්‌ජමානා නචිරස්‌සෙව – යස්‌සත්‌ථාය කුලපුත්‌තා සම්‌මදෙව අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජන්‌ති තදනුත්‌තරං – බ්‍රහ්‌මචරියපරියොසානං දිට්‌ඨෙව ධම්‌මෙ සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරිස්‌සථා’ති. එවං වුත්‌තෙ, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ මං එතදවොචුං – ‘තායපි ඛො ත්‌වං, ආවුසො ගොතම, ඉරියාය තාය පටිපදාය තාය දුක්‌කරකාරිකාය නාජ්‌ඣගමා උත්‌තරිමනුස්‌සධම්‌මා අලමරියඤාණදස්‌සනවිසෙසං, කිං පන ත්‌වං එතරහි බාහුල්‌ලිකො පධානවිබ්‌භන්‌තො ආවත්‌තො බාහුල්‌ලාය අධිගමිස්‌සසි උත්‌තරිමනුස්‌සධම්‌මා අලමරියඤාණදස්‌සනවිසෙස’න්‌ති? එවං වුත්‌තෙ, අහං, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියෙ භික්‌ඛූ එතදවොචං – ‘න, භික්‌ඛවෙ, තථාගතො බාහුල්‌ලිකො, න පධානවිබ්‌භන්‌තො, න ආවත්‌තො බාහුල්‌ලාය . අරහං, භික්‌ඛවෙ, තථාගතො සම්‌මාසම්‌බුද්‌ධො. ඔදහථ, භික්‌ඛවෙ, සොතං, අමතමධිගතං, අහමනුසාසාමි, අහං ධම්‌මං දෙසෙමි. යථානුසිට්‌ඨං තථා පටිපජ්‌ජමානා නචිරස්‌සෙව – යස්‌සත්‌ථාය කුලපුත්‌තා සම්‌මදෙව අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජන්‌ති තදනුත්‌තරං – බ්‍රහ්‌මචරියපරියොසානං දිට්‌ඨෙව ධම්‌මෙ සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරිස්‌සථා’ති. දුතියම්‌පි ඛො, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ මං එතදවොචුං – ‘තායපි ඛො ත්‌වං, ආවුසො ගොතම, ඉරියාය තාය පටිපදාය තාය දුක්‌කරකාරිකාය නාජ්‌ඣගමා උත්‌තරිමනුස්‌සධම්‌මා අලමරියඤාණදස්‌සනවිසෙසං, කිං පන ත්‌වං එතරහි බාහුල්‌ලිකො පධානවිබ්‌භන්‌තො ආවත්‌තො බාහුල්‌ලාය අධිගමිස්‌සසි උත්‌තරිමනුස්‌සධම්‌මා අලමරියඤාණදස්‌සනවිසෙස’න්‌ති? දුතියම්‌පි ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියෙ භික්‌ඛූ එතදවොචං – ‘න, භික්‌ඛවෙ, තථාගතො බාහුල්‌ලිකො…පෙ.… උපසම්‌පජ්‌ජ විහරිස්‌සථා’ති. තතියම්‌පි ඛො, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ මං එතදවොචුං – ‘තායපි ඛො ත්‌වං, ආවුසො ගොතම, ඉරියාය තාය පටිපදාය තාය දුක්‌කරකාරිකාය නාජ්‌ඣගමා උත්‌තරිමනුස්‌සධම්‌මා අලමරියඤාණදස්‌සනවිසෙසං, කිං පන ත්‌වං එතරහි බාහුල්‌ලිකො පධානවිබ්‌භන්‌තො ආවත්‌තො බාහුල්‌ලාය අධිගමිස්‌සසි උත්‌තරිමනුස්‌සධම්‌මා අලමරියඤාණදස්‌සනවිසෙස’න්‌ති?
‘‘එවං වුත්‌තෙ, අහං, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියෙ භික්‌ඛූ එතදවොචං – ‘අභිජානාථ මෙ නො තුම්‌හෙ, භික්‌ඛවෙ, ඉතො පුබ්‌බෙ එවරූපං පභාවිතමෙත’න්‌ති[භාසිතමෙතන්‌ති (සී. ස්‍යා. විනයෙපි)]? ‘නො හෙතං, භන්‌තෙ’. ‘අරහං, භික්‌ඛවෙ, තථාගතො සම්‌මාසම්‌බුද්‌ධො. ඔදහථ, භික්‌ඛවෙ, සොතං, අමතමධිගතං, අහමනුසාසාමි, අහං ධම්‌මං දෙසෙමි. යථානුසිට්‌ඨං තථා පටිපජ්‌ජමානා නචිරස්‌සෙව – යස්‌සත්‌ථාය කුලපුත්‌තා සම්‌මදෙව අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජන්‌ති තදනුත්‌තරං – බ්‍රහ්‌මචරියපරියොසානං දිට්‌ඨෙව ධම්‌මෙ සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරිස්‌සථා’ති.
‘‘අසක්‌ඛිං ඛො අහං, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියෙ භික්‌ඛූ සඤ්‌ඤාපෙතුං. ද්‌වෙපි සුදං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛූ ඔවදාමි, තයො භික්‌ඛූ පිණ්‌ඩාය චරන්‌ති. යං තයො භික්‌ඛූ පිණ්‌ඩාය චරිත්‌වා ආහරන්‌ති තෙන ඡබ්‌බග්‌ගියා [ඡබ්‌බග්‌ගා (සී. ස්‍යා.)]යාපෙම. තයොපි සුදං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛූ ඔවදාමි, ද්‌වෙ භික්‌ඛූ පිණ්‌ඩාය චරන්‌ති. යං ද්‌වෙ භික්‌ඛූ පිණ්‌ඩාය චරිත්‌වා ආහරන්‌ති තෙන ඡබ්‌බග්‌ගියා යාපෙම. අථ ඛො, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌චවග්‌ගියා භික්‌ඛූ මයා එවං ඔවදියමානා එවං අනුසාසියමානා අත්‌තනා ජාතිධම්‌මා සමානා ජාතිධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජාතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසමානා අජාතං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමංසු, අත්‌තනා ජරාධම්‌මා සමානා ජරාධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අජරං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසමානා අජරං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමංසු, අත්‌තනා බ්‍යාධිධම්‌මා සමානා…පෙ.… අත්‌තනා මරණධම්‌මා සමානා… අත්‌තනා සොකධම්‌මා සමානා… අත්‌තනා සංකිලෙසධම්‌මා සමානා සංකිලෙසධම්‌මෙ ආදීනවං විදිත්‌වා අසංකිලිට්‌ඨං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං පරියෙසමානා අසංකිලිට්‌ඨං අනුත්‌තරං යොගක්‌ඛෙමං නිබ්‌බානං අජ්‌ඣගමංසු. ඤාණඤ්‌ච පන නෙසං දස්‌සනං උදපාදි – ‘අකුප්‌පා නො විමුත්‌ති [අකුප්‌පා නෙසං විමුත්‌ති (ක.)], අයමන්‌තිමා ජාති, නත්‌ථි දානි පුනබ්‌භවො’ති.
287. ‘‘පඤ්‌චිමෙ, භික්‌ඛවෙ, කාමගුණා. කතමෙ පඤ්‌ච? චක්‌ඛුවිඤ්‌ඤෙය්‍යා රූපා ඉට්‌ඨා කන්‌තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා, සොතවිඤ්‌ඤෙය්‍යා සද්‌දා…පෙ.… ඝානවිඤ්‌ඤෙය්‍යා ගන්‌ධා… ජිව්‌හාවිඤ්‌ඤෙය්‍යා රසා… කායවිඤ්‌ඤෙය්‍යා ඵොට්‌ඨබ්‌බා ඉට්‌ඨා කන්‌තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා. ඉමෙ ඛො, භික්‌ඛවෙ, පඤ්‌ච කාමගුණා. යෙ හි කෙචි, භික්‌ඛවෙ, සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා ඉමෙ පඤ්‌ච කාමගුණෙ ගථිතා මුච්‌ඡිතා අජ්‌ඣොපන්‌නා අනාදීනවදස්‌සාවිනො අනිස්‌සරණපඤ්‌ඤා පරිභුඤ්‌ජන්‌ති, තෙ එවමස්‌සු වෙදිතබ්‌බා – ‘අනයමාපන්‌නා බ්‍යසනමාපන්‌නා යථාකාමකරණීයා පාපිමතො’ [පාපිමතො’’ති (?)]. ‘සෙය්‍යථාපි, භික්‌ඛවෙ, ආරඤ්‌ඤකො මගො බද්‌ධො පාසරාසිං අධිසයෙය්‍ය. සො එවමස්‌ස වෙදිතබ්‌බො – අනයමාපන්‌නො බ්‍යසනමාපන්‌නො යථාකාමකරණීයො ලුද්‌දස්‌ස. ආගච්‌ඡන්‌තෙ ච පන ලුද්‌දෙ යෙන කාමං න පක්‌කමිස්‌සතී’ති. එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, යෙ හි කෙචි සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා ඉමෙ පඤ්‌ච කාමගුණෙ ගථිතා මුච්‌ඡිතා අජ්‌ඣොපන්‌නා අනාදීනවදස්‌සාවිනො අනිස්‌සරණපඤ්‌ඤා පරිභුඤ්‌ජන්‌ති, තෙ එවමස්‌සු වෙදිතබ්‌බා – ‘අනයමාපන්‌නා බ්‍යසනමාපන්‌නා යථාකාමකරණීයා පාපිමතො’. යෙ ච ඛො කෙචි, භික්‌ඛවෙ, සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා ඉමෙ පඤ්‌ච කාමගුණෙ අගථිතා අමුච්‌ඡිතා අනජ්‌ඣොපන්‌නා ආදීනවදස්‌සාවිනො නිස්‌සරණපඤ්‌ඤාපරිභුඤ්‌ජන්‌ති, තෙ එවමස්‌සු වෙදිතබ්‌බා – ‘න අනයමාපන්‌නා න බ්‍යසනමාපන්‌නා න යථාකාමකරණීයා පාපිමතො’.
‘‘සෙය්‍යථාපි , භික්‌ඛවෙ, ආරඤ්‌ඤකො මගො අබද්‌ධො පාසරාසිං අධිසයෙය්‍ය. සො එවමස්‌ස වෙදිතබ්‌බො – ‘න අනයමාපන්‌නො න බ්‍යසනමාපන්‌නො න යථාකාමකරණීයො ලුද්‌දස්‌ස. ආගච්‌ඡන්‌තෙ ච පන ලුද්‌දෙ යෙන කාමං පක්‌කමිස්‌සතී’ති. එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, යෙ හි කෙචි සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා ඉමෙ පඤ්‌ච කාමගුණෙ අගථිතා අමුච්‌ඡිතා අනජ්‌ඣොපන්‌නා ආදීනවදස්‌සාවිනො නිස්‌සරණපඤ්‌ඤා පරිභුඤ්‌ජන්‌ති, තෙ එවමස්‌සු වෙදිතබ්‌බා – ‘න අනයමාපන්‌නා න බ්‍යසනමාපන්‌නා න යථාකාමකරණීයා පාපිමතො’.
‘‘සෙය්‍යථාපි, භික්‌ඛවෙ, ආරඤ්‌ඤකො මගො අරඤ්‌ඤෙ පවනෙ චරමානො විස්‌සත්‌ථො ගච්‌ඡති, විස්‌සත්‌ථො තිට්‌ඨති, විස්‌සත්‌ථො නිසීදති, විස්‌සත්‌ථො සෙය්‍යං කප්‌පෙති. තං කිස්‌ස හෙතු? අනාපාථගතො, භික්‌ඛවෙ, ලුද්‌දස්‌ස. එවමෙව ඛො, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු විවිච්‌චෙව කාමෙහි විවිච්‌ච අකුසලෙහි ධම්‌මෙහි සවිතක්‌කං සවිචාරං විවෙකජං පීතිසුඛං පඨමං ඣානං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු අන්‌ධමකාසි මාරං අපදං, වධිත්‌වා මාරචක්‌ඛුං අදස්‌සනං ගතො පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු විතක්‌කවිචාරානං වූපසමා අජ්‌ඣත්‌තං සම්‌පසාදනං චෙතසො එකොදිභාවං අවිතක්‌කං අවිචාරං සමාධිජං පීතිසුඛං දුතියං ඣානං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ…පෙ.… පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු පීතියා ච විරාගා උපෙක්‌ඛකො ච විහරති, සතො ච සම්‌පජානො, සුඛඤ්‌ච කායෙන පටිසංවෙදෙති යං තං අරියා ආචික්‌ඛන්‌ති ‘උපෙක්‌ඛකො සතිමා සුඛවිහාරී’ති තතියං ඣානං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ…පෙ.… පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු සුඛස්‌ස ච පහානා දුක්‌ඛස්‌ස ච පහානා පුබ්‌බෙව සොමනස්‌සදොමනස්‌සානං අත්‌ථඞ්‌ගමා අදුක්‌ඛමසුඛං උපෙක්‌ඛාසතිපාරිසුද්‌ධිං චතුත්‌ථං ඣානං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ…පෙ.… පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු සබ්‌බසො රූපසඤ්‌ඤානං සමතික්‌කමා පටිඝසඤ්‌ඤානං අත්‌ථඞ්‌ගමානානත්‌තසඤ්‌ඤානං අමනසිකාරා ‘අනන්‌තො ආකාසො’ති ආකාසානඤ්‌චායතනං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ…පෙ.… පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු සබ්‌බසො ආකාසානඤ්‌චායතනං සමතික්‌කම්‌ම ‘අනන්‌තං විඤ්‌ඤාණ’න්‌ති විඤ්‌ඤාණඤ්‌චායතනං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ…පෙ.… පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු සබ්‌බසො විඤ්‌ඤාණඤ්‌චායතනං සමතික්‌කම්‌ම ‘නත්‌ථි කිඤ්‌චී’ති ආකිඤ්‌චඤ්‌ඤායතනං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ…පෙ.… පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු සබ්‌බසො ආකිඤ්‌චඤ්‌ඤායතනං සමතික්‌කම්‌ම නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ…පෙ.… පාපිමතො.
‘‘පුන චපරං, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු සබ්‌බසො නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනං සමතික්‌කම්‌ම සඤ්‌ඤාවෙදයිතනිරොධං උපසම්‌පජ්‌ජ විහරති, පඤ්‌ඤාය චස්‌ස දිස්‌වා ආසවා පරික්‌ඛීණා හොන්‌ති. අයං වුච්‌චති, භික්‌ඛවෙ, භික්‌ඛු අන්‌ධමකාසි මාරං අපදං, වධිත්‌වා මාරචක්‌ඛුං අදස්‌සනං ගතො පාපිමතො. තිණ්‌ණො ලොකෙ විසත්‌තිකං විස්‌සත්‌ථො ගච්‌ඡති, විස්‌සත්‌ථො තිට්‌ඨති, විස්‌සත්‌ථො නිසීදති, විස්‌සත්‌ථො සෙය්‍යං කප්‌පෙති. තං කිස්‌ස හෙතු? අනාපාථගතො, භික්‌ඛවෙ, පාපිමතො’’ති.
ඉදමවොච භගවා. අත්‌තමනා තෙ භික්‌ඛූ භගවතො භාසිතං අභිනන්‌දුන්‌ති.
පාසරාසිසුත්‌තං නිට්‌ඨිතං ඡට්‌ඨං.
No comments:
Post a Comment