1. සාලෙය්‍යකසුත්‌තං
මෙම සුත්‍ර දේශනාවේ සිංහල පරිවර්තනයට මෙතැනින් පිවිසෙන්න
සිංහල පරිවර්ථනය සදහා font මෙතැනින් ලබාගන්න
439. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා කොසලෙසු චාරිකං චරමානො මහතා භික්‌ඛුසඞ්‌ඝෙන සද්‌ධිං යෙන සාලා නාම කොසලානං බ්‍රාහ්‌මණගාමො තදවසරි. අස්‌සොසුං ඛො සාලෙය්‍යකා බ්‍රාහ්‌මණගහපතිකා – ‘‘සමණො ඛලු, භො, ගොතමො සක්‍යපුත්‌තො සක්‍යකුලා පබ්‌බජිතො කොසලෙසු චාරිකං චරමානො මහතා භික්‌ඛුසඞ්‌ඝෙන සද්‌ධිං සාලං අනුප්‌පත්‌තො. තං ඛො පන භවන්‌තං ගොතමං එවං කල්‍යාණො කිත්‌තිසද්‌දො අබ්‌භුග්‌ගතො – ‘ඉතිපි සො භගවා අරහං සම්‌මාසම්‌බුද්‌ධො විජ්‌ජාචරණසම්‌පන්‌නො සුගතො ලොකවිදූ අනුත්‌තරො පුරිසදම්‌මසාරථි සත්‌ථා දෙවමනුස්‌සානං බුද්‌ධො භගවා. සො ඉමං ලොකං සදෙවකං සමාරකං සබ්‍රහ්‌මකං සස්‌සමණබ්‍රාහ්‌මණිං පජං සදෙවමනුස්‌සං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා පවෙදෙති. සො ධම්‌මං දෙසෙති ආදිකල්‍යාණං මජ්‌ඣෙකල්‍යාණං පරියොසානකල්‍යාණං සාත්‌ථං සබ්‍යඤ්‌ජනං; කෙවලපරිපුණ්‌ණං පරිසුද්‌ධං බ්‍රහ්‌මචරියං පකාසෙති’. සාධු ඛො පන තථාරූපානං අරහතං දස්‌සනං හොතී’’ති.
අථ ඛො සාලෙය්‍යකා බ්‍රාහ්‌මණගහපතිකා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්‌කමිංසු; උපසඞ්‌කමිත්‌වා අප්‌පෙකච්‌චෙ භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදිංසු; අප්‌පෙකච්‌චෙ භගවතා සද්‌ධිං සම්‌මොදිංසු, සම්‌මොදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදිංසු; අප්‌පෙකච්‌චෙ යෙන භගවා තෙනඤ්‌ජලිං පණාමෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදිංසු; අප්‌පෙකච්‌චෙ භගවතො සන්‌තිකෙ නාමගොත්‌තං සාවෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදිංසු; අප්‌පෙකච්‌චෙ තුණ්‌හීභූතා එකමන්‌තං නිසීදිංසු. එකමන්‌තං නිසින්‌නා ඛො සාලෙය්‍යකා බ්‍රාහ්‌මණගහපතිකා භගවන්‌තං එතදවොචුං – ‘‘කො නු ඛො, භො ගොතම, හෙතු, කො පච්‌චයො, යෙන මිධෙකච්‌චෙ සත්‌තා කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා අපායං දුග්‌ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්‌ජන්‌ති ? කො පන, භො ගොතම, හෙතු, කො පච්‌චයො, යෙන මිධෙකච්‌චෙ සත්‌තා කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා සුගතිං සග්‌ගං ලොකං උපපජ්‌ජන්‌තී’’ති?
‘‘අධම්‌මචරියාවිසමචරියාහෙතු ඛො, ගහපතයො, එවමිධෙකච්‌චෙ සත්‌තා කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා අපායං දුග්‌ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්‌ජන්‌ති. ධම්‌මචරියාසමචරියාහෙතු ඛො, ගහපතයො, එවමිධෙකච්‌චෙ සත්‌තා කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා සුගතිං සග්‌ගං ලොකං උපපජ්‌ජන්‌තී’’ති .
‘‘න ඛො මයං ඉමස්‌ස භොතො ගොතමස්‌ස සංඛිත්‌තෙන භාසිතස්‌ස, විත්‌ථාරෙන අත්‌ථං අවිභත්‌තස්‌ස, විත්‌ථාරෙන අත්‌ථං ආජානාම. සාධු නො භවං ගොතමො තථා ධම්‌මං දෙසෙතු, යථා මයං ඉමස්‌ස භොතො ගොතමස්‌ස සංඛිත්‌තෙන භාසිතස්‌ස, විත්‌ථාරෙන අත්‌ථං අවිභත්‌තස්‌ස, විත්‌ථාරෙන අත්‌ථං ආජානෙය්‍යාමා’’ති. ‘‘තෙන හි, ගහපතයො, සුණාථ, සාධුකං මනසි කරොථ, භාසිස්‌සාමී’’ති. ‘‘එවං, භො’’ති ඛො සාලෙය්‍යකා බ්‍රාහ්‌මණගහපතිකා භගවතො පච්‌චස්‌සොසුං. භගවා එතදවොච –
440. ‘‘තිවිධං ඛො, ගහපතයො, කායෙන අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති, චතුබ්‌බිධං වාචාය අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති, තිවිධං මනසා අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති.
‘‘කථඤ්‌ච, ගහපතයො, තිවිධං කායෙන අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති? ඉධ, ගහපතයො, එකච්‌චො පාණාතිපාතී හොති, ලුද්‌දො [ලුද්‌දො දාරුණො (ක.) ටීකා ඔලොකෙතබ්‌බා] ලොහිතපාණි හතප්‌පහතෙ නිවිට්‌ඨො අදයාපන්‌නො පාණභූතෙසු [සබ්‌බපාණභූතෙසු (ස්‍යා. කං. ක.)].
‘‘අදින්‌නාදායී ඛො පන හොති. යං තං පරස්‌ස පරවිත්‌තූපකරණං, ගාමගතං වා අරඤ්‌ඤගතං වා, තං අදින්‌නං ථෙය්‍යසඞ්‌ඛාතං ආදාතා හොති.
‘‘කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරී ඛො පන හොති. යා තා මාතුරක්‌ඛිතා පිතුරක්‌ඛිතා මාතාපිතුරක්‌ඛිතා භාතුරක්‌ඛිතා භගිනිරක්‌ඛිතා ඤාතිරක්‌ඛිතා ගොත්‌තරක්‌ඛිතා ධම්‌මරක්‌ඛිතා සස්‌සාමිකා සපරිදණ්‌ඩා අන්‌තමසො මාලාගුළපරික්‌ඛිත්‌තාපි, තථාරූපාසු චාරිත්‌තං ආපජ්‌ජිතා හොති. එවං ඛො, ගහපතයො, තිවිධං කායෙන අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති.
‘‘කථඤ්‌ච , ගහපතයො, චතුබ්‌බිධං වාචාය අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති? ඉධ, ගහපතයො, එකච්‌චො මුසාවාදී හොති. සභාගතො වා පරිසාගතො වා, ඤාතිමජ්‌ඣගතො වා පූගමජ්‌ඣගතො වා රාජකුලමජ්‌ඣගතො වා, අභිනීතො සක්‌ඛිපුට්‌ඨො – ‘එහම්‌භො පුරිස, යං ජානාසි තං වදෙහී’ති , සො අජානං වා ආහ – ‘ජානාමී’ති, ජානං වා ආහ – ‘න ජානාමී’ති, අපස්‌සං වා ආහ – ‘පස්‌සාමී’ති, පස්‌සං වා ආහ – ‘න පස්‌සාමී’ති [සො ආහ අජානං වා අහං ජානාමීති ජානං වා අහං න ජානාමීති අපස්‌සං වා අහං පස්‌සාමීති පස්‌සං වා අහං න පස්‌සාමීති (ක.)]. ඉති අත්‌තහෙතු වා පරහෙතු වා ආමිසකිඤ්‌චික්‌ඛහෙතු වා සම්‌පජානමුසා භාසිතා හොති.
‘‘පිසුණවාචො ඛො පන හොති. ඉතො සුත්‌වා අමුත්‍ර අක්‌ඛාතා ඉමෙසං භෙදාය, අමුත්‍ර වා සුත්‌වා ඉමෙසං අක්‌ඛාතා අමූසං භෙදාය. ඉති සමග්‌ගානං වා භෙත්‌තා[භෙදකා (ක.), භෙදෙතා (ස්‍යා. කං.), තදට්‌ඨකථායං පන භෙත්‌තාති දිස්‌සති], භින්‌නානං වා අනුප්‌පදාතා, වග්‌ගාරාමො වග්‌ගරතො වග්‌ගනන්‌දී වග්‌ගකරණිං වාචං භාසිතා හොති.
‘‘ඵරුසවාචො ඛො පන හොති. යා සා වාචා අණ්‌ඩකා [කණ්‌ඩකා (ක.)] කක්‌කසා පරකටුකා පරාභිසජ්‌ජනී කොධසාමන්‌තා අසමාධිසංවත්‌තනිකා , තථාරූපිං වාචං භාසිතා හොති.
‘‘සම්‌ඵප්‌පලාපී ඛො පන හොති. අකාලවාදී අභූතවාදී අනත්‌ථවාදී අධම්‌මවාදී අවිනයවාදී. අනිධානවතිං වාචං භාසිතා හොති අකාලෙන අනපදෙසං අපරියන්‌තවතිං අනත්‌ථසංහිතං. එවං ඛො, ගහපතයො, චතුබ්‌බිධං වාචාය අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති.
‘‘කථඤ්‌ච, ගහපතයො, තිවිධං මනසා අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති? ඉධ, ගහපතයො, එකච්‌චො අභිජ්‌ඣාලු හොති, යං තං පරස්‌ස පරවිත්‌තූපකරණං තං අභිජ්‌ඣාතා හොති – ‘අහො වත යං පරස්‌ස තං මමස්‌සා’’’ති!
‘‘බ්‍යාපන්‌නචිත්‌තො ඛො පන හොති පදුට්‌ඨමනසඞ්‌කප්‌පො – ‘ඉමෙ සත්‌තා හඤ්‌ඤන්‌තු වා වජ්‌ඣන්‌තු වා උච්‌ඡිජ්‌ජන්‌තු වා විනස්‌සන්‌තු වා මා වා අහෙසු’’’න්‌ති [මා වා අහෙසුං ඉති වාති (සී. පී. ක.)].
‘‘මිච්‌ඡාදිට්‌ඨිකො ඛො පන හොති විපරීතදස්‌සනො – ‘නත්‌ථි දින්‌නං නත්‌ථි යිට්‌ඨං නත්‌ථි හුතං, නත්‌ථි සුකතදුක්‌කටානං කම්‌මානං ඵලං විපාකො, නත්‌ථි අයං ලොකො නත්‌ථි පරො ලොකො, නත්‌ථි මාතා නත්‌ථි පිතා, නත්‌ථි සත්‌තා ඔපපාතිකා , නත්‌ථි ලොකෙ සමණබ්‍රාහ්‌මණා සම්‌මග්‌ගතා සම්‌මාපටිපන්‌නා යෙ ඉමඤ්‌ච ලොකං පරඤ්‌ච ලොකං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා පවෙදෙන්‌තී’ති. එවං ඛො, ගහපතයො, තිවිධං මනසා අධම්‌මචරියාවිසමචරියා හොති.
‘‘එවං අධම්‌මචරියාවිසමචරියාහෙතු ඛො, ගහපතයො, එවමිධෙකච්‌චෙ සත්‌තා කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා අපායං දුග්‌ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්‌ජන්‌ති.
441. ‘‘තිවිධං ඛො, ගහපතයො, කායෙන ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති, චතුබ්‌බිධං වාචාය ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති, තිවිධං මනසා ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති.
‘‘කථඤ්‌ච, ගහපතයො, තිවිධං කායෙන ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති? ඉධ, ගහපතයො, එකච්‌චො පාණාතිපාතං පහාය පාණාතිපාතා පටිවිරතො හොති, නිහිතදණ්‌ඩො නිහිතසත්‌ථො ලජ්‌ජී දයාපන්‌නො සබ්‌බපාණභූතහිතානුකම්‌පී විහරති.
‘‘අදින්‌නාදානං පහාය අදින්‌නාදානා පටිවිරතො හොති. යං තං පරස්‌ස පරවිත්‌තූපකරණං, ගාමගතං වා අරඤ්‌ඤගතං වා, තං නාදින්‌නං ථෙය්‍යසඞ්‌ඛාතං ආදාතා හොති.
‘‘කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරං පහාය කාමෙසුමිච්‌ඡාචාරා පටිවිරතො හොති. යා තා මාතුරක්‌ඛිතා පිතුරක්‌ඛිතා මාතාපිතුරක්‌ඛිතා භාතුරක්‌ඛිතා භගිනිරක්‌ඛිතා ඤාතිරක්‌ඛිතා ගොත්‌තරක්‌ඛිතා ධම්‌මරක්‌ඛිතා සස්‌සාමිකා සපරිදණ්‌ඩා අන්‌තමසො මාලාගුළපරික්‌ඛිත්‌තාපි, තථාරූපාසු න චාරිත්‌තං ආපජ්‌ජිතා හොති. එවං ඛො, ගහපතයො, තිවිධං කායෙන ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති.
‘‘කථඤ්‌ච, ගහපතයො, චතුබ්‌බිධං වාචාය ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති? ඉධ, ගහපතයො, එකච්‌චො මුසාවාදං පහාය මුසාවාදා පටිවිරතො හොති. සභාගතො වා පරිසාගතො වා, ඤාතිමජ්‌ඣගතො වා පූගමජ්‌ඣගතො වා රාජකුලමජ්‌ඣගතො වා, අභිනීතො සක්‌ඛිපුට්‌ඨො – ‘එහම්‌භො පුරිස, යං ජානාසි තං වදෙහී’ති, සොඅජානං වා ආහ – ‘න ජානාමී’ති, ජානං වා ආහ – ‘ජානාමී’ති, අපස්‌සං වා ආහ – ‘න පස්‌සාමී’ති, පස්‌සං වා ආහ – ‘පස්‌සාමී’ති. ඉති අත්‌තහෙතු වා පරහෙතු වා ආමිසකිඤ්‌චික්‌ඛහෙතු වා න සම්‌පජානමුසා භාසිතා හොති.
‘‘පිසුණං වාචං පහාය පිසුණාය වාචාය පටිවිරතො හොති, ඉතො සුත්‌වා න අමුත්‍ර අක්‌ඛාතා ඉමෙසං භෙදාය, අමුත්‍ර වා සුත්‌වා න ඉමෙසං අක්‌ඛාතා අමූසං භෙදාය. ඉති භින්‌නානං වා සන්‌ධාතා, සහිතානං වා අනුප්‌පදාතා, සමග්‌ගාරාමො සමග්‌ගරතො සමග්‌ගනන්‌දී සමග්‌ගකරණිං වාචං භාසිතා හොති.
‘‘ඵරුසං වාචං පහාය ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතො හොති. යා සා වාචා නෙලා කණ්‌ණසුඛා පෙමනීයා හදයඞ්‌ගමා පොරී බහුජනකන්‌තා බහුජනමනාපා – තථාරූපිං වාචං භාසිතා හොති.
‘‘සම්‌ඵප්‌පලාපං පහාය සම්‌ඵප්‌පලාපා පටිවිරතො හොති. කාලවාදී භූතවාදී අත්‌ථවාදී ධම්‌මවාදී විනයවාදී නිධානවතිං වාචං භාසිතා හොති කාලෙන සාපදෙසං පරියන්‌තවතිං අත්‌ථසංහිතං. එවං ඛො, ගහපතයො, චතුබ්‌බිධං වාචාය ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති.
‘‘කථඤ්‌ච, ගහපතයො, තිවිධං මනසා ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති? ඉධ, ගහපතයො, එකච්‌චො අනභිජ්‌ඣාලු හොති, යං තං පරස්‌ස පරවිත්‌තූපකරණං තං නාභිජ්‌ඣාතා හොති – ‘අහො වත යං පරස්‌ස තං මමස්‌සා’ති!
‘‘අබ්‍යාපන්‌නචිත්‌තො ඛො පන හොති අප්‌පදුට්‌ඨමනසඞ්‌කප්‌පො – ‘ඉමෙ සත්‌තා අවෙරා අබ්‍යාබජ්‌ඣා අනීඝා සුඛී අත්‌තානං පරිහරන්‌තූ’ති.
‘‘සම්‌මාදිට්‌ඨිකො ඛො පන හොති අවිපරීතදස්‌සනො – ‘අත්‌ථි දින්‌නං අත්‌ථි යිට්‌ඨං අත්‌ථි හුතං, අත්‌ථි සුකතදුක්‌කටානං කම්‌මානං ඵලං විපාකො, අත්‌ථි අයං ලොකො අත්‌ථි පරො ලොකො, අත්‌ථි මාතා අත්‌ථි පිතා, අත්‌ථි සත්‌තා ඔපපාතිකා, අත්‌ථි ලොකෙ සමණබ්‍රාහ්‌මණා සම්‌මග්‌ගතා සම්‌මාපටිපන්‌නා යෙ ඉමඤ්‌ච ලොකං පරඤ්‌ච ලොකං සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා පවෙදෙන්‌තී’ති. එවං ඛො, ගහපතයො, තිවිධං මනසා ධම්‌මචරියාසමචරියා හොති.
‘‘එවං ධම්‌මචරියාසමචරියාහෙතු ඛො, ගහපතයො, එවමිධෙකච්‌චෙ සත්‌තා කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා සුගතිං සග්‌ගං ලොකං උපපජ්‌ජන්‌ති.
442. ‘‘ආකඞ්‌ඛෙය්‍ය චෙ, ගහපතයො, ධම්‌මචාරී සමචාරී – ‘අහො වතාහං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා ඛත්‌තියමහාසාලානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය’න්‌ති; ඨානං ඛො පනෙතං විජ්‌ජති, යං සො කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා ඛත්‌තියමහාසාලානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය. තං කිස්‌ස හෙතු? තථා හි සො ධම්‌මචාරී සමචාරී.
‘‘ආකඞ්‌ඛෙය්‍ය චෙ, ගහපතයො, ධම්‌මචාරී සමචාරී – ‘අහො වතාහං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා බ්‍රාහ්‌මණමහාසාලානං…පෙ.… ගහපතිමහාසාලානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය’න්‌ති; ඨානං ඛො පනෙතං විජ්‌ජති, යං සො කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා ගහපතිමහාසාලානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය. තං කිස්‌ස හෙතු? තථා හි සො ධම්‌මචාරී සමචාරී.
‘‘ආකඞ්‌ඛෙය්‍ය චෙ, ගහපතයො, ධම්‌මචාරී සමචාරී – ‘අහො වතාහං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා චාතුමහාරාජිකානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය’න්‌ති; ඨානං ඛො පනෙතං විජ්‌ජති, යං සො කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා චාතුමහාරාජිකානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය. තං කිස්‌ස හෙතු? තථා හි සො ධම්‌මචාරී සමචාරී.
‘‘ආකඞ්‌ඛෙය්‍ය චෙ, ගහපතයො, ධම්‌මචාරී සමචාරී – ‘අහො වතාහං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා තාවතිංසානං දෙවානං…පෙ.… යාමානං දෙවානං… තුසිතානං දෙවානං… නිම්‌මානරතීනං දෙවානං… පරනිම්‌මිතවසවත්‌තීනං දෙවානං… බ්‍රහ්‌මකායිකානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය’න්‌ති; ඨානං ඛො පනෙතං විජ්‌ජති, යං සො කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා බ්‍රහ්‌මකායිකානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය. තං කිස්‌ස හෙතු? තථා හි සො ධම්‌මචාරී සමචාරී.
‘‘ආකඞ්‌ඛෙය්‍ය චෙ, ගහපතයො, ධම්‌මචාරී සමචාරී – ‘අහො වතාහං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා ආභානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය’න්‌ති; ඨානං ඛො පනෙතං විජ්‌ජති, යං සො කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා ආභානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය. තං කිස්‌ස හෙතු? තථා හි සො ධම්‌මචාරී සමචාරී.
‘‘ආකඞ්‌ඛෙය්‍ය චෙ, ගහපතයො, ධම්‌මචාරී සමචාරී – ‘අහො වතාහං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා පරිත්‌තාභානං දෙවානං…පෙ.… අප්‌පමාණාභානං දෙවානං… ආභස්‌සරානං දෙවානං… පරිත්‌තසුභානං දෙවානං… අප්‌පමාණසුභානං දෙවානං… සුභකිණ්‌හානං දෙවානං… වෙහප්‌ඵලානං දෙවානං… අවිහානං දෙවානං… අතප්‌පානං දෙවානං… සුදස්‌සානං දෙවානං… සුදස්‌සීනං දෙවානං… අකනිට්‌ඨානං දෙවානං… ආකාසානඤ්‌චායතනූපගානං දෙවානං… විඤ්‌ඤාණඤ්‌චායතනූපගානං දෙවානං … ආකිඤ්‌චඤ්‌ඤායතනූපගානං දෙවානං… නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනූපගානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය’න්‌ති; ඨානං ඛො පනෙතං විජ්‌ජති, යං සො කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා නෙවසඤ්‌ඤානාසඤ්‌ඤායතනූපගානං දෙවානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජෙය්‍ය. තං කිස්‌ස හෙතු? තථා හි සො ධම්‌මචාරී සමචාරී.
‘‘ආකඞ්‌ඛෙය්‍ය චෙ, ගහපතයො, ධම්‌මචාරී සමචාරී – ‘අහො වතාහං ආසවානං ඛයා අනාසවං චෙතොවිමුත්‌තිං පඤ්‌ඤාවිමුත්‌තිං දිට්‌ඨෙව ධම්‌මෙ සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරෙය්‍ය’න්‌ති; ඨානං ඛො පනෙතං විජ්‌ජති, යං සො ආසවානං ඛයා අනාසවං චෙතොවිමුත්‌තිං පඤ්‌ඤාවිමුත්‌තිං දිට්‌ඨෙව ධම්‌මෙ සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරෙය්‍ය. තං කිස්‌ස හෙතු? තථා හි සො ධම්‌මචාරී සමචාරී’’ති.
443. එවං වුත්‌තෙ, සාලෙය්‍යකා බ්‍රාහ්‌මණගහපතිකා භගවන්‌තං එතදවොචුං – ‘‘අභික්‌කන්‌තං, භො ගොතම, අභික්‌කන්‌තං, භො ගොතම! සෙය්‍යථාපි, භො ගොතම, නික්‌කුජ්‌ජිතං වා උක්‌කුජ්‌ජෙය්‍ය, පටිච්‌ඡන්‌නං වා විවරෙය්‍ය, මූළ්‌හස්‌ස වා මග්‌ගං ආචික්‌ඛෙය්‍ය, අන්‌ධකාරෙ වා තෙලපජ්‌ජොතං ධාරෙය්‍ය, චක්‌ඛුමන්‌තො රූපානි දක්‌ඛන්‌තීති. එවමෙවං භොතා ගොතමෙන අනෙකපරියායෙන ධම්‌මො පකාසිතො. එතෙ මයං භවන්‌තං ගොතමං සරණං ගච්‌ඡාම ධම්‌මඤ්‌ච භික්‌ඛුසඞ්‌ඝඤ්‌ච. උපාසකෙ නො භවං ගොතමො ධාරෙතු අජ්‌ජතග්‌ගෙ පාණුපෙතෙ [පාණුපෙතං (ක.)] සරණං ගතෙ’’ති.
සාලෙය්‍යකසුත්‌තං නිට්‌ඨිතං පඨමං.
No comments:
Post a Comment