1. අම්‌බලට්‌ඨිකරාහුලොවාදසුත්‌තං
මෙම සුත්‍ර දේශනාවේ සිංහල පරිවර්තනයට මෙතැනින් පිවිසෙන්න
සිංහල පරිවර්ථනය සදහා font මෙතැනින් ලබාගන්න
107. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා රාජගහෙ විහරති වෙළුවනෙ කලන්‌දකනිවාපෙ. තෙන ඛො පන සමයෙන ආයස්‌මා රාහුලො අම්‌බලට්‌ඨිකායං විහරති. අථ ඛො භගවා සායන්‌හසමයං පටිසල්‌ලානා වුට්‌ඨිතො යෙන අම්‌බලට්‌ඨිකා යෙනායස්‌මා රාහුලො තෙනුපසඞ්‌කමි. අද්‌දසා ඛො ආයස්‌මා රාහුලො භගවන්‌තං දූරතොව ආගච්‌ඡන්‌තං. දිස්‌වාන ආසනං පඤ්‌ඤාපෙසි, උදකඤ්‌ච පාදානං. නිසීදි භගවා පඤ්‌ඤත්‌තෙ ආසනෙ. නිසජ්‌ජ පාදෙ පක්‌ඛාලෙසි. ආයස්‌මාපි ඛො රාහුලො භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදි.
108. අථ ඛො භගවා පරිත්‌තං උදකාවසෙසං උදකාධානෙ ඨපෙත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, ඉමං පරිත්‌තං උදකාවසෙසං උදකාධානෙ ඨපිත’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං පරිත්‌තකං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජා’’ති. අථ ඛො භගවා පරිත්‌තං උදකාවසෙසං ඡඩ්‌ඩෙත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, පරිත්‌තං උදකාවසෙසං ඡඩ්‌ඩිත’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං ඡඩ්‌ඩිතං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජා’’ති. අථ ඛො භගවා තං උදකාධානං නික්‌කුජ්‌ජිත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, ඉමං උදකාධානං නික්‌කුජ්‌ජිත’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං නික්‌කුජ්‌ජිතං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජා’’ති. අථ ඛො භගවා තං උදකාධානං උක්‌කුජ්‌ජිත්‌වා ආයස්‌මන්‌තං රාහුලං ආමන්‌තෙසි – ‘‘පස්‌සසි නො ත්‌වං, රාහුල, ඉමං උදකාධානං රිත්‌තං තුච්‌ඡ’’න්‌ති? ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’. ‘‘එවං රිත්‌තං තුච්‌ඡං ඛො, රාහුල, තෙසං සාමඤ්‌ඤං යෙසං නත්‌ථි සම්‌පජානමුසාවාදෙ ලජ්‌ජාති. සෙය්‍යථාපි, රාහුල, රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා [උබ්‌බූළ්‌හවා (සී. පී.)] අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පුරිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, සීසෙනපි කම්‌මං කරොති, කණ්‌ණෙහිපි කම්‌මං කරොති, දන්‌තෙහිපි කම්‌මං කරොති, නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති; රක්‌ඛතෙව සොණ්‌ඩං. තත්‌ථ හත්‌ථාරොහස්‌ස එවං හොති – ‘අයං ඛො රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති…පෙ.… නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති; රක්‌ඛතෙව සොණ්‌ඩං . අපරිච්‌චත්‌තං ඛො රඤ්‌ඤො නාගස්‌ස ජීවිත’න්‌ති. යතො ඛො, රාහුල, රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති…පෙ.… නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති, සොණ්‌ඩායපි කම්‌මං කරොති, තත්‌ථ හත්‌ථාරොහස්‌ස එවං හොති – ‘අයං ඛො රඤ්‌ඤො නාගො ඊසාදන්‌තො උරූළ්‌හවා අභිජාතො සඞ්‌ගාමාවචරො සඞ්‌ගාමගතො පුරිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙහිපි පාදෙහි කම්‌මං කරොති, පුරිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, පච්‌ඡිමෙනපි කායෙන කම්‌මං කරොති, සීසෙනපි කම්‌මං කරොති, කණ්‌ණෙහිපි කම්‌මං කරොති, දන්‌තෙහිපි කම්‌මං කරොති, නඞ්‌ගුට්‌ඨෙනපි කම්‌මං කරොති, සොණ්‌ඩායපි කම්‌මං කරොති. පරිච්‌චත්‌තං ඛො රඤ්‌ඤො නාගස්‌ස ජීවිතං. නත්‌ථි දානි කිඤ්‌චි රඤ්‌ඤො නාගස්‌ස අකරණීය’න්‌ති. එවමෙව ඛො, රාහුල, යස්‌ස කස්‌සචි සම්‌පජානමුසාවාදෙ නත්‌ථි ලජ්‌ජා, නාහං තස්‌ස කිඤ්‌චි පාපං අකරණීයන්‌ති වදාමි. තස්‌මාතිහ තෙ, රාහුල, ‘හස්‌සාපි න මුසා භණිස්‌සාමී’ති – එවඤ්‌හි තෙ, රාහුල, සික්‌ඛිතබ්‌බං.
109. ‘‘තං කිං මඤ්‌ඤසි, රාහුල, කිමත්‌ථියො ආදාසො’’ති? ‘‘පච්‌චවෙක්‌ඛණත්‌ථො, භන්‌තෙ’’ති. ‘‘එවමෙව ඛො, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායෙන කම්‌මං කත්‌තබ්‌බං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වාචාය කම්‌මං කත්‌තබ්‌බං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනසා කම්‌මං කත්‌තබ්‌බං. යදෙවත්‌වං, රාහුල, කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො අහොසි, තදෙව තෙ කායකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං [දුක්‌ඛුන්‌ද්‍රයං, දුක්‌ඛුදයං (ක.)]දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං සසක්‌කං න කරණීයං [සංසක්‌කං න ච කරණීයං (ක.)]. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ කායකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – කුසලං ඉදං කායකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං කරණීයං.
‘‘කරොන්‌තෙනපි තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං තදෙව තෙ කායකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, පටිසංහරෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං කායකම්‌මං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ කායකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං කායකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, අනුපදජ්‌ජෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං කායකම්‌මං.
‘‘කත්‌වාපි තෙ, රාහුල, කායෙන කම්‌මං තදෙව තෙ කායකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති [සංවත්‌ති (පී.)], පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ඛො ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං අකාසිං, ඉදං මෙ කායකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං කායකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, කායකම්‌මං සත්‌ථරි වා විඤ්‌ඤූසු වා සබ්‍රහ්‌මචාරීසුදෙසෙතබ්‌බං, විවරිතබ්‌බං, උත්‌තානීකාතබ්‌බං; දෙසෙත්‌වා විවරිත්‌වා උත්‌තානීකත්‌වා ආයතිං සංවරං ආපජ්‌ජිතබ්‌බං . සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං කායෙන කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ කායකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං කායකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, තෙනෙව ත්‌වං, රාහුල, පීතිපාමොජ්‌ජෙන විහරෙය්‍යාසි අහොරත්‌තානුසික්‌ඛී කුසලෙසු ධම්‌මෙසු.
110. ‘‘යදෙව ත්‌වං, රාහුල, වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො අහොසි, තදෙව තෙ වචීකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, වාචාය කම්‌මං සසක්‌කං න කරණීයං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ වචීකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – කුසලං ඉදං වචීකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, වාචාය කම්‌මං කරණීයං.
‘‘කරොන්‌තෙනපි, රාහුල, වාචාය කම්‌මං තදෙව තෙ වචීකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, පටිසංහරෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං වචීකම්‌මං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ වචීකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං වචීකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, අනුපදජ්‌ජෙය්‍යාසි, ත්‌වං රාහුල, එවරූපං වචීකම්‌මං.
‘‘කත්‌වාපි තෙ, රාහුල, වාචාය කම්‌මං තදෙව තෙ වචීකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති [සංවත්‌ති (සී. පී.)], පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ඛො ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ වචීකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං වචීකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, වචීකම්‌මං සත්‌ථරි වා විඤ්‌ඤූසු වා සබ්‍රහ්‌මචාරීසු දෙසෙතබ්‌බං, විවරිතබ්‌බං, උත්‌තානීකත්‌තබ්‌බං ; දෙසෙත්‌වා විවරිත්‌වා උත්‌තානීකත්‌වා ආයතිං සංවරං ආපජ්‌ජිතබ්‌බං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං වාචාය කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ වචීකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං වචීකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, තෙනෙව ත්‌වං, රාහුල, පීතිපාමොජ්‌ජෙන විහරෙය්‍යාසි අහොරත්‌තානුසික්‌ඛී කුසලෙසු ධම්‌මෙසු.
111. ‘‘යදෙව ත්‌වං, රාහුල, මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො අහොසි, තදෙව තෙ මනොකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං සසක්‌කං න කරණීයං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කත්‌තුකාමො ඉදං මෙ මනොකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තෙය්‍ය – කුසලං ඉදං මනොකම්‌මං සුඛුද්‍රයංසුඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං කරණීයං.
‘‘කරොන්‌තෙනපි තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං තදෙව තෙ මනොකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, පටිසංහරෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං මනොකම්‌මං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං කරොමි ඉදං මෙ මනොකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං මනොකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, අනුපදජ්‌ජෙය්‍යාසි ත්‌වං, රාහුල, එවරූපං මනොකම්‌මං.
‘‘කත්‌වාපි තෙ, රාහුල, මනසා කම්‌මං තදෙව තෙ මනොකම්‌මං පච්‌චවෙක්‌ඛිතබ්‌බං – ‘යං නු ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති [සංවත්‌ති (සී. පී.)], පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති? සචෙ ඛො ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ මනොකම්‌මං අත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – අකුසලං ඉදං මනොකම්‌මං දුක්‌ඛුද්‍රයං දුක්‌ඛවිපාක’න්‌ති, එවරූපං පන[එවරූපෙ (සී. පී.), එවරූපෙ පන (ස්‍යා. කං.)] තෙ, රාහුල, මනොකම්‌මං [මනොකම්‌මෙ (සී. ස්‍යා. කං. පී.)] අට්‌ටීයිතබ්‌බං හරායිතබ්‌බං ජිගුච්‌ඡිතබ්‌බං; අට්‌ටීයිත්‌වා හරායිත්‌වා ජිගුච්‌ඡිත්‌වා ආයතිං සංවරං ආපජ්‌ජිතබ්‌බං. සචෙ පන ත්‌වං, රාහුල, පච්‌චවෙක්‌ඛමානො එවං ජානෙය්‍යාසි – ‘යං ඛො අහං ඉදං මනසා කම්‌මං අකාසිං ඉදං මෙ මනොකම්‌මං නෙවත්‌තබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්‌තති – කුසලං ඉදං මනොකම්‌මං සුඛුද්‍රයං සුඛවිපාක’න්‌ති, තෙනෙව ත්‌වං, රාහුල, පීතිපාමොජ්‌ජෙන විහරෙය්‍යාසි අහොරත්‌තානුසික්‌ඛී කුසලෙසු ධම්‌මෙසු.
112. ‘‘යෙ හි කෙචි, රාහුල, අතීතමද්‌ධානං සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා කායකම්‌මං පරිසොධෙසුං, වචීකම්‌මං පරිසොධෙසුං, මනොකම්‌මං පරිසොධෙසුං, සබ්‌බෙ තෙ එවමෙවං පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙසුං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙසුං, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙසුං. යෙපි හි කෙචි, රාහුල, අනාගතමද්‌ධානං සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා කායකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, වචීකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, මනොකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, සබ්‌බෙ තෙ එවමෙවං පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති , පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සන්‌ති. යෙපි හි කෙචි, රාහුල, එතරහි සමණා වා බ්‍රාහ්‌මණා වා කායකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, වචීකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, මනොකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, සබ්‌බෙ තෙ එවමෙවං පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙන්‌ති. තස්‌මාතිහ, රාහුල, ‘පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා කායකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සාමි, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා වචීකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සාමි, පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා පච්‌චවෙක්‌ඛිත්‌වා මනොකම්‌මං පරිසොධෙස්‌සාමී’ති – එවඤ්‌හි තෙ, රාහුල, සික්‌ඛිතබ්‌බ’’න්‌ති.
ඉදමවොච භගවා. අත්‌තමනො ආයස්‌මා රාහුලො භගවතො භාසිතං අභිනන්‌දීති.
අම්‌බලට්‌ඨිකරාහුලොවාදසුත්‌තං නිට්‌ඨිතං පඨමං.
No comments:
Post a Comment