7. කුක්‌කුරවතිකසුත්‌තං
78. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා කොලියෙසු විහරති හලිද්‌දවසනං නාම කොලියානං නිගමො. අථ ඛො පුණ්‌ණො ච කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො අචෙලො ච සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො යෙන භගවා තෙනුපසඞ්‌කමිංසු; උපසඞ්‌කමිත්‌වා පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා එකමන්‌තං නිසීදි. අචෙලො පන සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො භගවතා සද්‌ධිං සම්‌මොදි. සම්‌මොදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරෙත්‌වා කුක්‌කුරොව පලිකුජ්‌ජිත්‌වා [පලිකුණ්‌ඨිත්‌වා (ස්‍යා. කං.), පලිගුණ්‌ඨිත්‌වා (ක.)] එකමන්‌තං නිසීදි. එකමන්‌තං නිසින්‌නො ඛො පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘අයං , භන්‌තෙ, අචෙලො සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො දුක්‌කරකාරකො ඡමානික්‌ඛිත්‌තං භොජනං භුඤ්‌ජති. තස්‌ස තං කුක්‌කුරවතං දීඝරත්‌තං සමත්‌තං සමාදින්‌නං. තස්‌ස කා ගති, කො අභිසම්‌පරායො’’ති? ‘‘අලං, පුණ්‌ණ, තිට්‌ඨතෙතං; මා මං එතං පුච්‌ඡී’’ති. දුතියම්‌පි ඛො පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො…පෙ.… තතියම්‌පි ඛො පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘අයං, භන්‌තෙ, අචෙලො සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො දුක්‌කරකාරකො ඡමානික්‌ඛිත්‌තං භොජනං භුඤ්‌ජති. තස්‌ස තං කුක්‌කුරවතං දීඝරත්‌තං සමත්‌තං සමාදින්‌නං. තස්‌ස කා ගති, කො අභිසම්‌පරායො’’ති?
79. ‘‘අද්‌ධා ඛො තෙ අහං, පුණ්‌ණ, න ලභාමි. අලං, පුණ්‌ණ, තිට්‌ඨතෙතං; මා මං එතං පුච්‌ඡීති; අපි ච ත්‍යාහං බ්‍යාකරිස්‌සාමි. ඉධ, පුණ්‌ණ, එකච්‌චො කුක්‌කුරවතං භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, කුක්‌කුරසීලං භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, කුක්‌කුරචිත්‌තං භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං , කුක්‌කුරාකප්‌පං භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං. සො කුක්‌කුරවතං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, කුක්‌කුරසීලං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, කුක්‌කුරචිත්‌තං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, කුක්‌කුරාකප්‌පං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා කුක්‌කුරානං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජති. සචෙ ඛො පනස්‌ස එවංදිට්‌ඨි හොති – ‘ඉමිනාහං සීලෙන වා වතෙන වා තපෙන වා බ්‍රහ්‌මචරියෙන වා දෙවො වා භවිස්‌සාමි දෙවඤ්‌ඤතරො වා’ති, සාස්‌ස[සායං (ක.)] හොති මිච්‌ඡාදිට්‌ඨි. මිච්‌ඡාදිට්‌ඨිස්‌ස [මිච්‌ඡාදිට්‌ඨිකස්‌ස (සී.)] ඛො අහං, පුණ්‌ණ, ද්‌වින්‌නං ගතීනං අඤ්‌ඤතරං ගතිං වදාමි – නිරයං වා තිරච්‌ඡානයොනිං වා. ඉති ඛො, පුණ්‌ණ, සම්‌පජ්‌ජමානං කුක්‌කුරවතං කුක්‌කුරානං සහබ්‍යතං උපනෙති, විපජ්‌ජමානං නිරය’’න්‌ති. එවං වුත්‌තෙ, අචෙලො සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො පරොදි, අස්‌සූනි පවත්‌තෙසි.
අථ ඛො භගවා පුණ්‌ණං කොලියපුත්‌තං ගොවතිකං එතදවොච – ‘‘එතං ඛො තෙ අහං, පුණ්‌ණ, නාලත්‌ථං. අලං, පුණ්‌ණ, තිට්‌ඨතෙතං; මා මං එතං පුච්‌ඡී’’ති. ‘‘නාහං, භන්‌තෙ, එතං රොදාමි යං මං භගවා එවමාහ; අපි ච මෙ ඉදං, භන්‌තෙ, කුක්‌කුරවතං දීඝරත්‌තං සමත්‌තං සමාදින්‌නං. අයං, භන්‌තෙ, පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො. තස්‌ස තං ගොවතං දීඝරත්‌තං සමත්‌තං සමාදින්‌නං. තස්‌ස කා ගති, කො අභිසම්‌පරායො’’ති? ‘‘අලං, සෙනිය, තිට්‌ඨතෙතං; මා මං එතං පුච්‌ඡී’’ති. දුතියම්‌පි ඛො අචෙලො සෙනියො…පෙ.… තතියම්‌පි ඛො අචෙලො සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘අයං, භන්‌තෙ, පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො. තස්‌ස තං ගොවතං දීඝරත්‌තං සමත්‌තං සමාදින්‌නං. තස්‌ස කා ගති, කො අභිසම්‌පරායො’’ති?
80. ‘‘අද්‌ධා ඛො තෙ අහං, සෙනිය, න ලභාමි. අලං, සෙනිය, තිට්‌ඨතෙතං; මා මං එතං පුච්‌ඡීති; අපි ච ත්‍යාහං බ්‍යාකරිස්‌සාමි. ඉධ, සෙනිය, එකච්‌චො ගොවතං භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, ගොසීලං භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, ගොචිත්‌තං භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, ගවාකප්‌පං [ග්‌වාකප්‌පං (ක.)]භාවෙති පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං. සො ගොවතං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, ගොසීලං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, ගොචිත්‌තං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං, ගවාකප්‌පං භාවෙත්‌වා පරිපුණ්‌ණං අබ්‌බොකිණ්‌ණං කායස්‌ස භෙදා පරං මරණා ගුන්‌නං සහබ්‍යතං උපපජ්‌ජති. සචෙ ඛොපනස්‌ස එවංදිට්‌ඨි හොති – ‘ඉමිනාහං සීලෙන වා වතෙන වා තපෙන වා බ්‍රහ්‌මචරියෙන වා දෙවො වා භවිස්‌සාමි දෙවඤ්‌ඤතරො වා’ති , සාස්‌ස හොති මිච්‌ඡාදිට්‌ඨි. මිච්‌ඡාදිට්‌ඨිස්‌ස ඛො අහං, සෙනිය, ද්‌වින්‌නං ගතීනං අඤ්‌ඤතරං ගතිං වදාමි – නිරයං වා තිරච්‌ඡානයොනිං වා. ඉති ඛො, සෙනිය, සම්‌පජ්‌ජමානං ගොවතං ගුන්‌නං සහබ්‍යතං උපනෙති, විපජ්‌ජමානං නිරය’’න්‌ති. එවං වුත්‌තෙ, පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො පරොදි, අස්‌සූනි පවත්‌තෙසි.
අථ ඛො භගවා අචෙලං සෙනියං කුක්‌කුරවතිකං එතදවොච – ‘‘එතං ඛො තෙ අහං, සෙනිය , නාලත්‌ථං. අලං, සෙනිය, තිට්‌ඨතෙතං; මා මං එතං පුච්‌ඡී’’ති. ‘‘නාහං, භන්‌තෙ, එතං රොදාමි යං මං භගවා එවමාහ; අපි ච මෙ ඉදං, භන්‌තෙ, ගොවතං දීඝරත්‌තං සමත්‌තං සමාදින්‌නං. එවං පසන්‌නො අහං, භන්‌තෙ, භගවති; පහොති භගවා තථා ධම්‌මං දෙසෙතුං යථා අහං චෙවිමං ගොවතං පජහෙය්‍යං, අයඤ්‌චෙව අචෙලො සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො තං කුක්‌කුරවතං පජහෙය්‍යා’’ති. ‘‘තෙන හි, පුණ්‌ණ, සුණාහි, සාධුකං මනසි කරොහි, භාසිස්‌සාමී’’ති. ‘‘එවං, භන්‌තෙ’’ති ඛො පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො භගවතො පච්‌චස්‌සොසි. භගවා එතදවොච –
81. ‘‘චත්‌තාරිමානි, පුණ්‌ණ, කම්‌මානි මයා සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා පවෙදිතානි. කතමානි චත්‌තාරි? අත්‌ථි, පුණ්‌ණ, කම්‌මං කණ්‌හං කණ්‌හවිපාකං; අත්‌ථි, පුණ්‌ණ, කම්‌මං සුක්‌කං සුක්‌කවිපාකං; අත්‌ථි, පුණ්‌ණ, කම්‌මං කණ්‌හසුක්‌කං කණ්‌හසුක්‌කවිපාකං; අත්‌ථි, පුණ්‌ණ, කම්‌මං අකණ්‌හං අසුක්‌කං අකණ්‌හඅසුක්‌කවිපාකං, කම්‌මක්‌ඛයාය සංවත්‌තති .
‘‘කතමඤ්‌ච, පුණ්‌ණ, කම්‌මං කණ්‌හං කණ්‌හවිපාකං? ඉධ, පුණ්‌ණ, එකච්‌චො සබ්‍යාබජ්‌ඣං [සබ්‍යාපජ්‌ඣං (සී. ස්‍යා. කං.)] කායසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති, සබ්‍යාබජ්‌ඣං වචීසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති, සබ්‍යාබජ්‌ඣං මනොසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති. සො සබ්‍යාබජ්‌ඣං කායසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා, සබ්‍යාබජ්‌ඣං වචීසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා, සබ්‍යාබජ්‌ඣං මනොසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා, සබ්‍යාබජ්‌ඣං ලොකං උපපජ්‌ජති. තමෙනං සබ්‍යාබජ්‌ඣං ලොකං උපපන්‌නං සමානං සබ්‍යාබජ්‌ඣා ඵස්‌සා ඵුසන්‌ති. සො සබ්‍යාබජ්‌ඣෙහි ඵස්‌සෙහි ඵුට්‌ඨො සමානො සබ්‍යාබජ්‌ඣං වෙදනං වෙදෙති එකන්‌තදුක්‌ඛං, සෙය්‍යථාපි සත්‌තා නෙරයිකා . ඉති ඛො, පුණ්‌ණ, භූතා භූතස්‌ස උපපත්‌ති හොති; යං කරොති තෙන උපපජ්‌ජති, උපපන්‌නමෙනං ඵස්‌සා ඵුසන්‌ති. එවංපාහං, පුණ්‌ණ, ‘කම්‌මදායාදා සත්‌තා’ති වදාමි. ඉදං වුච්‌චති, පුණ්‌ණ, කම්‌මං කණ්‌හං කණ්‌හවිපාකං.
‘‘කතමඤ්‌ච, පුණ්‌ණ, කම්‌මං සුක්‌කං සුක්‌කවිපාකං? ඉධ, පුණ්‌ණ, එකච්‌චො අබ්‍යාබජ්‌ඣං කායසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති, අබ්‍යාබජ්‌ඣං වචීසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති, අබ්‍යාබජ්‌ඣං මනොසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති. සො අබ්‍යාබජ්‌ඣං කායසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා, අබ්‍යාබජ්‌ඣං වචීසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා, අබ්‍යාබජ්‌ඣං මනොසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා අබ්‍යාබජ්‌ඣං ලොකං උපපජ්‌ජති. තමෙනං අබ්‍යාබජ්‌ඣං ලොකං උපපන්‌නංසමානං අබ්‍යාබජ්‌ඣා ඵස්‌සා ඵුසන්‌ති. සො අබ්‍යාබජ්‌ඣෙහි ඵස්‌සෙහි ඵුට්‌ඨො සමානො අබ්‍යාබජ්‌ඣං වෙදනං වෙදෙති එකන්‌තසුඛං, සෙය්‍යථාපි දෙවා සුභකිණ්‌හා. ඉති ඛො , පුණ්‌ණ, භූතා භූතස්‌ස උපපත්‌ති හොති; යං කරොති තෙන උපපජ්‌ජති, උපපන්‌නමෙනං ඵස්‌සා ඵුසන්‌ති. එවංපාහං, පුණ්‌ණ, ‘කම්‌මදායාදා සත්‌තා’ති වදාමි. ඉදං වුච්‌චති, පුණ්‌ණ, කම්‌මං සුක්‌කං සුක්‌කවිපාකං.
‘‘කතමඤ්‌ච, පුණ්‌ණ, කම්‌මං කණ්‌හසුක්‌කං කණ්‌හසුක්‌කවිපාකං? ඉධ, පුණ්‌ණ, එකච්‌චො සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි කායසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති, සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි වචීසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති, සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි මනොසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරොති. සො සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි කායසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා, සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි වචීසඞ්‌ඛාරං අභිඞ්‌ඛරිත්‌වා, සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි මනොසඞ්‌ඛාරං අභිසඞ්‌ඛරිත්‌වා සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි ලොකං උපපජ්‌ජති. තමෙනං සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි ලොකං උපපන්‌නං සමානං සබ්‍යාබජ්‌ඣාපි අබ්‍යාබජ්‌ඣාපි ඵස්‌සා ඵුසන්‌ති. සො සබ්‍යාබජ්‌ඣෙහිපි අබ්‍යාබජ්‌ඣෙහිපි ඵස්‌සෙහි ඵුට්‌ඨො සමානො සබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි අබ්‍යාබජ්‌ඣම්‌පි වෙදනං වෙදෙති වොකිණ්‌ණසුඛදුක්‌ඛං, සෙය්‍යථාපි මනුස්‌සා එකච්‌චෙ ච දෙවා එකච්‌චෙ ච විනිපාතිකා. ඉති ඛො, පුණ්‌ණ, භූතා භූතස්‌ස උපපත්‌ති හොති; යං කරොති තෙන උපපජ්‌ජති. උපපන්‌නමෙනං ඵස්‌සා ඵුසන්‌ති. එවංපාහං, පුණ්‌ණ, ‘කම්‌මදායාදා සත්‌තා’ති වදාමි. ඉදං වුච්‌චති, පුණ්‌ණ, කම්‌මං කණ්‌හසුක්‌කං කණ්‌හසුක්‌කවිපාකං.
‘‘කතමඤ්‌ච , පුණ්‌ණ, කම්‌මං අකණ්‌හං අසුක්‌කං අකණ්‌හඅසුක්‌කවිපාකං, කම්‌මක්‌ඛයාය සංවත්‌තති? තත්‍ර, පුණ්‌ණ, යමිදං කම්‌මං කණ්‌හං කණ්‌හවිපාකං තස්‌ස පහානාය යා චෙතනා, යමිදං [යම්‌පිදං (සී. පී.)] කම්‌මං සුක්‌කං සුක්‌කවිපාකං තස්‌ස පහානාය යා චෙතනා, යමිදං [යම්‌පිදං (සී. පී.)] කම්‌මං කණ්‌හසුක්‌කං කණ්‌හසුක්‌කවිපාකං තස්‌ස පහානාය යා චෙතනා – ඉදං වුච්‌චති, පුණ්‌ණ, කම්‌මං අකණ්‌හං අසුක්‌කං අකණ්‌හඅසුක්‌කවිපාකං, කම්‌මක්‌ඛයාය සංවත්‌තතීති. ඉමානි ඛො, පුණ්‌ණ, චත්‌තාරි කම්‌මානි මයා සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා පවෙදිතානී’’ති.
82. එවං වුත්‌තෙ, පුණ්‌ණො කොලියපුත්‌තො ගොවතිකො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘අභික්‌කන්‌තං, භන්‌තෙ, අභික්‌කන්‌තං, භන්‌තෙ! සෙය්‍යථාපි, භන්‌තෙ…පෙ.… උපාසකං මං භගවා ධාරෙතු අජ්‌ජතග්‌ගෙ පාණුපෙතං සරණං ගත’’න්‌ති. අචෙලො පන සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො භගවන්‌තං එතදවොච – ‘‘අභික්‌කන්‌තං, භන්‌තෙ, අභික්‌කන්‌තං, භන්‌තෙ! සෙය්‍යථාපි, භන්‌තෙ…පෙ.… පකාසිතො. එසාහං, භන්‌තෙ, භගවන්‌තං සරණං ගච්‌ඡාමි ධම්‌මඤ්‌ච භික්‌ඛුසඞ්‌ඝඤ්‌ච. ලභෙය්‍යාහං, භන්‌තෙ, භගවතො සන්‌තිකෙ පබ්‌බජ්‌ජං, ලභෙය්‍යං උපසම්‌පද’’න්‌ති. ‘‘යො ඛො, සෙනිය , අඤ්‌ඤතිත්‌ථියපුබ්‌බො ඉමස්‌මිං ධම්‌මවිනයෙ ආකඞ්‌ඛති පබ්‌බජ්‌ජං, ආකඞ්‌ඛති උපසම්‌පදං සො චත්‌තාරො මාසෙ පරිවසති. චතුන්‌නං මාසානං අච්‌චයෙන ආරද්‌ධචිත්‌තා භික්‌ඛූ පබ්‌බාජෙන්‌ති, උපසම්‌පාදෙන්‌ති භික්‌ඛුභාවාය. අපි ච මෙත්‌ථ පුග්‌ගලවෙමත්‌තතා විදිතා’’ති.
‘‘සචෙ, භන්‌තෙ, අඤ්‌ඤතිත්‌ථියපුබ්‌බා ඉමස්‌මිං ධම්‌මවිනයෙ ආකඞ්‌ඛන්‌තා පබ්‌බජ්‌ජං ආකඞ්‌ඛන්‌තා උපසම්‌පදං තෙ චත්‌තාරො මාසෙ පරිවසන්‌ති චතුන්‌නං මාසානං අච්‌චයෙන ආරද්‌ධචිත්‌තා භික්‌ඛූ පබ්‌බාජෙන්‌ති උපසම්‌පාදෙන්‌ති භික්‌ඛුභාවාය, අහං චත්‌තාරි වස්‌සානි පරිවසිස්‌සාමි. චතුන්‌නං වස්‌සානං අච්‌චයෙන ආරද්‌ධචිත්‌තා භික්‌ඛූ පබ්‌බාජෙන්‌තු, උපසම්‌පාදෙන්‌තු භික්‌ඛුභාවායා’’ති. අලත්‌ථ ඛො අචෙලො සෙනියො කුක්‌කුරවතිකො භගවතො සන්‌තිකෙ පබ්‌බජ්‌ජං, අලත්‌ථ උපසම්‌පදං. අචිරූපසම්‌පන්‌නො ඛො පනායස්‌මා සෙනියො එකො වූපකට්‌ඨො අප්‌පමත්‌තො ආතාපී පහිතත්‌තො විහරන්‌තො නචිරස්‌සෙව – යස්‌සත්‌ථාය කුලපුත්‌තා සම්‌මදෙව අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජන්‌ති තදනුත්‌තරං – බ්‍රහ්‌මචරියපරියොසානං දිට්‌ඨෙව ධම්‌මෙ සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහාසි. ‘ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්‌මචරියං, කතං කරණීයං, නාපරං ඉත්‌ථත්‌තායා’ති අබ්‌භඤ්‌ඤාසි. අඤ්‌ඤතරො ඛො පනායස්‌මා සෙනියො අරහතං අහොසීති.
කුක්‌කුරවතිකසුත්‌තං නිට්‌ඨිතං සත්‌තමං.
No comments:
Post a Comment